‘Ενα μικρό, νοστιμούλι λουκουμάκι…
Λοιπόν, η μαντάμ είχε πρόβλημα όταν ένας φτωχός εργαζόμενος (επονομαζόμενος από την καραπουτανότητά της και «παράσιτο», «λεηλατητής» ή και «τρακαδόρος») έπαιρνε ένα ψίχουλο από την κοινωνία που τον καταλήστευε για να μην πεθάνει από την πείνα όταν εν τέλει φθειρόταν ανεπανόρθωτα, αλλά η ίδια δεν είχε πρόβλημα ν’απλώσει τα ξερά της στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, το οποίο υποθέτω ότι δεν είχε ανάγκη.
Κατά τα άλλα, «συνεπέστατη» στις αρχές της. Εντάξει, συνεπέστατη στην βασική της αρχή: «Όλα για την αρχοντομουνάρα μου».
Χου ρε, που θα μου τη βγάλετε και ίνδαλμα για τους αριστερούς, φιλελεύθερους και μη.
31 Ιανουαρίου, 2011 στις 1:08 πμ
Α χα χα χα… τη ν ξεφτίλισες τελείως!
ΠΟΛΥ γέλιο είχε η τύπισα. Ε
Είχε κάνει και ειδική συμφωνία με μια φίλη της να της… δανείζει τον άντρα της για να ικανοποιεί τις… ερωτικές της ανάγκες, συγκεκριμμένες μέρες και ώρες κάθε βδομάδα, επί κάποιο διάστημα. Και ποτέ δεν παραβίασε τον όρο να μη τον αγγίζει καθόλου, εκτός… ωραρίου, ούτε ανακατεύτηκε στο γάμο τους με άλλο τρόπο.
(σε κάτι τέτοια «ήταν συνεπής» – λέει ο Ζίζεκ, ΜΗ ξέροντας πιθανώς αυτό ΕΔΩ το εύρημα… ά ρε Σλαβόϊ απονήρευτε)