Ο φορολογικός βασιλίσκος.
Σαν τον βασιλίσκο του Λάνγκφορντ, στους υπολογισμους της προηγούμενης ανάρτησης κρύβεται ένα στοιχείο που μ’έκανε να παγώσω και να μουδιάσω.
Αν θέλετε να το δείτε, κοιτάξτε παρακάτω.
Ο μισθός για τον οποίο δεν προβλέπεται φόρος για το μισθωτό είναι τα 460 ευρώ.
Άρα, ένας εργοδότης/επενδυτής που δεν θέλει να επιβαρυνθεί στα έξοδα μισθοδοσίας του με φόρο στους μισθούς (και άρα να βάζει το κράτος συνεταίρο) θα πρέπει να κρατήσει τους μισθούς σε αυτό το επίπεδο, είτε με «εταιρική σύμβαση εργασίας» είτε με εκ περιτροπής εργασία και part time.
Οποιοσδήποτε επενδυτής θέλει να επενδύσει σε καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας ποιότητας (π.χ. με αμοιβή 2000 ευρώ στο χέρι το μήνα) θα τιμωρηθεί, αναγκαζόμενος να πληρώνει υπέρογκα ποσά σε φόρους και ασφαλίσεις.
Ουσιαστικά, οι επενδύσεις που δείχνει να θέλει να «τραβήξει» το κράτος είναι επιχειρήσεις που θα προσφέρουν πολλές, κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Με αυτό τον τρόπο θα μειωθεί πλασματικά η ανεργία, θα ολοκληρωθεί η μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας στην επιθυμητή κοινωνία του ενός πέμπτου (το ένα πέμπτο της κοινωνίας απολαμβάνει αυτό που ξέραμε ως αξιοπρεπή διαβίωση ενώ οι υπόλοιποι φυτοζωούν τριτοκοσμικώς – αλλά κάτα τα ζουτίρια ο τριτοκοσμικός του σήμερα ζει σαν το βασιλιά του μεσαίωνα, αρα πρέπει να είναι ευχαριστημένος) ενω θα απελευθερωθούν προς ξεπούλημα αξιοποίηση ακίνητες περιουσίες (σπίτια και χωράφια) τα οποία λεηλατηθέντα θα αποτελέσουν μαγιά για τη νέα καπιταλιστική έκρηξη της Ελλάδας μέσω «αξιοποίησης» ή «ενοικίασης».
Οι επιχειρήσεις που προσκαλούνται, κυρίως αν επιτευχθεί η παραμονή μας στην ΕΕ, θα είναι επιχειρήσεις τύπου μεξικάνικης μακιλαδόρας (επιχειρήσεις όπου ο Έλληνας εργάζεται μόνο σαν ανειδίκευτος σε συνθήκες γαλέρας, παραμένει ανειδίκευτος, και παράγει προϊόντα που θα είναι αδύνατον να απολαύσει), εργοστασίου της Lidl ή COSCO (το αφήνω εκεί γιατί θ’άρχίσω τα γαλλικά). Βλέπω ήδη γερμανούς να τρίβουν τα χέρια τους και να ξερογλείφονται.
Και ο βασιλίσκος της Τρόικας ξεκαθαρίζει στο μυαλό μου σ’ενα σενάριο φρίκης για την Ελλάδα: Οι προύχοντες και οι κλέφτες-μάγκες (συνεπικουρούμενοι απο τα σοφολογιώτατα ζουτίρια και το παπαδαριό) θα ξαναμπούν στην ανάπτυξη αλα Γκρέκ αυτοκαταβολιστικά, τρώγοντας και χωνεύοντας την μεσαία και μικρή αστική τάξη και ξαναδημιουργώντας, κατά κάποιο τρόπο, την κατάσταση επι οθωμανικής αυτοκρατορίας: θα πλουτίζουν σαν μεταπράτες, φοροεισπράκτορες, ανθρωποφύλακες και δήμιοι των νεοραγιάδων.
Θέλω να πιστεύω ότι είναι απλώς θεωρία συνωμοσίας, αλλά δεν με αφήνουν ν’αγιάσω.
Υ.Γ.: Αν βγεί ο Αντωνάκης ο Δέλτα, ο κύριος της δεσποινίδας Κύκνου, μη νομίζετε, ταμάμ θα του’ρθει το σενάριο. Δεν πα’να λέει ότι θέλει ο Γαρουφαήλ και το antinews… Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι μάλλον καλύτερα θα υλοποιήσει το σενάριο που περιέγραψα και γι΄αυτό του φοράνε το στεφάνι του ήρωα με δήθεν «νουθεσίες» και «κόντρες» και το υπόλοιπο θεατράκι για «συναίνεση» και ότι τάχαμου για όλα φταίει το χαζό ο συμφοιτητής του.
27 Ιουνίου, 2011 στις 7:49 μμ
Ρέψιμο βροντώδες και δυσοίωνο ακούω στο εγγύς μέλλον…
Η «μεσαία τάξις» μόλις εχωνεύθη.
27 Ιουνίου, 2011 στις 8:04 μμ
Πες ψέματα…
(…μακάρι να’λεγες)
28 Ιουνίου, 2011 στις 8:52 μμ
Και λίγη ακόμα δυσοίωνη αριθμολογία.
Σας παρακαλώ να προσέξετε αυτή τη φρασούλα, που πετάει έτσι ανάλαφρα και χαριτωμένα ο Τέλλογλου:
«Δεν έχω καμμία αντίρρηση να πληρώσω εισφορά αλληλεγγύης –αν και νόμιζα ότι αυτή τη δουλειά την κάνουν οι φόροι- δεν έχω ακόμα αντίρρηση να πέσει το αφορολόγητο –τα 8.000 ευρώ είναι ψηλότερα από ότι τα αντίστοιχα αφορολόγητα άλλων μεσογειακών χωρών όπου κυμαίνονται στις 5.500 ευρώ.»
Ας φανταστούμε ένα μέλλον, one quarter later, στο Μνημόνιο 3, όταν αποφασίζεται εν τέλει, και προς μεγάλην ηδονήν των απανταχού επιχειρηματιών και ζουτιριών να κοπεί ο συβαριτισμός, η μαλθακότητα και η τρυφηλότητα του δεκάτου τρίτου και του δεκάτου τετάρτου μισθού. Ο εργαζόμενος, στο εξής θα παίρνει μόνο δώδεκα μισθούς.
Αν διαιρέσουμε το 5500 δια του 12 παίρνουμε 458,33 ευρώ.
Πολύ-πολύ κοντά στο δυσοίωνο νούμερο 460.