Οτι και να έμαθε, θα γυρίσουμε στη δραχμή ή στο διπλό νόμισμα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, έτσι δηλαδή ώστε να εξαφανιστεί η μέση τάξη και να μετατραπούμε στο Μεξικό της Ευρώπης: Οι λίγοι μεγιστάνες στον θωρακισμένο παράδεισό τους και τα κρέατα να αλληλοσφάζονται για ένα ξεροκόμματο, να δουλεύουν ανασφάλιστα και σε άθλιες συνθήκες εργασίας στις γερμανικές μακιλαδόρες – arbeit macht frei!- και να ψοφολογάνε από την πείνα, τις αρρώστιες και το αλληλοσφάξιμο.
Πιότερο καλό θα περίμενα από τον Τζέφρυ Ντάμερ παρά από τον Τζέφρυ Παπανδρέου.
Γραικύλοι και ρωμιοί μας βάλαν στο ταγάρι, και μας πουλάν κοψοχρονιά στο διεθνές παζάρι.
«Μόνον αφελείς και άσχετοι με την οικονομική επιστήμη και την ευρωπαϊκή πολιτική πραγματικότητα θα μπορούσαν ποτέ να υποστηρίξουν ότι διάφοροι «μηχανισμοί» , που σε καμία περίπτωση δεν αντιμετώπιζαν αποφασιστικά το ζήτημα του εθνικού χρέους, θα μπορούσαν να προσφέρουν ολοκληρωμένη λύση. Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση με αφάνταστα επιπόλαιες συμπεριφορές συνέβαλε στην επιτάχυνση της διαδικασίας που τελικά οδήγησε στην πιστωτική κρίση και στην έξοδο της Ελλάδας από τις (θεσμικές) χρηματαγορές, η οποιαδήποτε λύση έπρεπε να έχει ως αφετηρία την ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος, που δεν ήταν άλλο από το χρέος. Δυστυχώς όμως το καθεστώς ενδιαφέρθηκε για την συντήρηση του και όχι για την πρόοδο και την ευημερία του ελληνικού λαού. Σήμερα, που οι συνέπειες της απορρύθμισης, της «θεραπείας σοκ» δηλαδή, έριξαν την χώρα σε δραματική ύφεση και μεγάλα στρώματα του πληθυσμού στην απελπισία, οι διαπλεκόμενοι και οι αφελείς που τους ακολουθούν μοιάζει να αγανακτούν και να αναζητούν οι ίδιοι λύτρωση εκτός ευρωζώνης, μια και οι «κακοί» Γερμανοί δεν συμμορφώνονται στις παροτρύνσεις των ΗΠΑ και τις επιθυμίες της χρηματοπιστωτικής ελίτ. «
Alien Penguin's Angry Feet 
1 Σεπτεμβρίου, 2011 στις 8:20 πμ
Λες επιτέλους να… αυτοκτονήσει (χαχαχα)?
ή μήπως… διαβάζει economics κρυφά, κι έμαθε κάποια πράματα?
Μυστήριο παιδί αυτός ο Γιώργος.
1 Σεπτεμβρίου, 2011 στις 5:44 μμ
Οτι και να έμαθε, θα γυρίσουμε στη δραχμή ή στο διπλό νόμισμα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, έτσι δηλαδή ώστε να εξαφανιστεί η μέση τάξη και να μετατραπούμε στο Μεξικό της Ευρώπης: Οι λίγοι μεγιστάνες στον θωρακισμένο παράδεισό τους και τα κρέατα να αλληλοσφάζονται για ένα ξεροκόμματο, να δουλεύουν ανασφάλιστα και σε άθλιες συνθήκες εργασίας στις γερμανικές μακιλαδόρες – arbeit macht frei!- και να ψοφολογάνε από την πείνα, τις αρρώστιες και το αλληλοσφάξιμο.
Πιότερο καλό θα περίμενα από τον Τζέφρυ Ντάμερ παρά από τον Τζέφρυ Παπανδρέου.
Γραικύλοι και ρωμιοί μας βάλαν στο ταγάρι, και μας πουλάν κοψοχρονιά στο διεθνές παζάρι.
2 Σεπτεμβρίου, 2011 στις 7:41 πμ
Και ο Δ.Γιαννακόπουλος το λέει, λιτά και σαφώς:
«Μόνον αφελείς και άσχετοι με την οικονομική επιστήμη και την ευρωπαϊκή πολιτική πραγματικότητα θα μπορούσαν ποτέ να υποστηρίξουν ότι διάφοροι «μηχανισμοί» , που σε καμία περίπτωση δεν αντιμετώπιζαν αποφασιστικά το ζήτημα του εθνικού χρέους, θα μπορούσαν να προσφέρουν ολοκληρωμένη λύση. Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση με αφάνταστα επιπόλαιες συμπεριφορές συνέβαλε στην επιτάχυνση της διαδικασίας που τελικά οδήγησε στην πιστωτική κρίση και στην έξοδο της Ελλάδας από τις (θεσμικές) χρηματαγορές, η οποιαδήποτε λύση έπρεπε να έχει ως αφετηρία την ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος, που δεν ήταν άλλο από το χρέος. Δυστυχώς όμως το καθεστώς ενδιαφέρθηκε για την συντήρηση του και όχι για την πρόοδο και την ευημερία του ελληνικού λαού. Σήμερα, που οι συνέπειες της απορρύθμισης, της «θεραπείας σοκ» δηλαδή, έριξαν την χώρα σε δραματική ύφεση και μεγάλα στρώματα του πληθυσμού στην απελπισία, οι διαπλεκόμενοι και οι αφελείς που τους ακολουθούν μοιάζει να αγανακτούν και να αναζητούν οι ίδιοι λύτρωση εκτός ευρωζώνης, μια και οι «κακοί» Γερμανοί δεν συμμορφώνονται στις παροτρύνσεις των ΗΠΑ και τις επιθυμίες της χρηματοπιστωτικής ελίτ. «