Schadenfreude, να το πω και στη νέα επίσημη γλώσσα μας…

…την οποία δεν έμαθα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του πατέρα μου (πλήν του «die Bleistift ist Rot» και των απολύτως απαραιτήτων προς συνεννόηση «Danke», «Bitte», «Scheisse», «Ich Liebe Dich» και «Fick du dich»).

Ήταν που δε θα χρεωκοπούσαμε, ε;

Όλα τα μέτρα ήταν για να μη χρεωκοπήσουμε, ε;

Εεεεεεεεε;

Τώρα; Δίχως κέρδη κέρατα, δίχως πομπές κουδούνια. Και χρεωκοπημένοι και γδαρμένοι και υ»ποδουλωμένοι.

Γιατί «δε γινότανε αλλιώς», που λένε και τα κωλογλειφτρόνια της «ελλόγου αριστεράς»  και του «εκσυγχρονιστικού χώρου. (Σνιφ σνιφ σνιφ γλειψ γλειψ ΣΛΙΟΥΡΤΣ!) Και τι χαρά, τέλος η «εθνική κυριαρχία», είμαστε ευρωαλήτ, τι χαρά, τι χαρά! (σλουρπ γλειψ). Και τώρα οι πληβείοι διαφωνούντες θα γίνουν άστεγοι (χαχαχαμασβλεπουνμαλακακοφτο…σνιφ σνιφ) και οι κόρες τους, αντί να πάνε με τον άπλυτο συμμορίτη του ΣΥΡΙΖΑ (αρφ γρουμφ!) θα εξυπηρετούν τις ανάγκες μας (γρουμφ!*σλαπ!*»ρούφα,βρώμα,ψευτοεπαναστατούλα!»)

Ονειρευτείτε τώρα που μπορείτε, γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα και τα ελικοδρόμια ελικόπτερα.

Όχι πως φτάνουν για όλους σας, θα μείνει κανένας και για τα κλουβιά.

Και θα μείνει για σας τους υπαλλήλους, όχι για τ’αφεντικά σας.

Διαλέξατε πλευρά; Ωραία, θα δεχτείτε και τις συνέπειες. Η αλυσίδα αιτίου-αποτελέσματος απειλεί, εγώ επισημαίνω.

20-12-2002. Θυμηθείτε.

 

Advertisement