Εεεετσι, έεεετσι, να σπάμε τα αυγά των κρατικοδίαιτων αφισοκολλητών, έεετσι!

Από το facebook μια ανατριχιαστική αναφορά:

«Αρχικά γελούσα πολύ με τα καυστικά σχόλια -σάτυρα- στη ΔΗΜΑΡ. Πλέον όμως, κι όσο ο ταξικός πόλεμος της κυβέρνησης εντείνεται αδυνατώ να γελάσω. Είμαι οργισμένος, πολύ οργισμένος. Μόλις έμαθα πως το βραδυνό των ασθενών μου στο Νοσοκομείο που εργάζομαι θα είναι ρύζι με γιαούρτι. Δεν βρίσκουμε πλέον φάρμακα, δεν βρίσκουμε υλικά, δυο νοσηλευτριες τρέχουν σε 40 κρεββάτια και πλέον θα υποσιτίζουμε χειρουργημένους, ασθενείς με τεράστιες θρεπτικές ανάγκες. Ντρέπομαι κι οργίζομαι. Και πιο πολύ οργίζομαι με το δήθεν αριστερό εξάμβλωμα άλλοθι του δολοφονικού μηχανισμού που έχει εγκαταστήσει η τρόικα στη χώρα μας. Ίσως είναι κακό που έχασα την αίσθηση του χιούμορ μου αλλά πλέον δε μπορώ να γελάσω.»

Και μετά θα βγαίνει στον πρωκταγωνιστή ο λελές ο Γεωργελές και θα λέει: «Να ζητήσετε πρώτα να τιμωρηθούν όσοι κάνανε καταχρήσεις, φυσικά ξεκινώντας από τους φτωχομπινέδες και τα μικρολαμόγια, αλλιώς ψοφήστε.»

Παθοκρατία; Αυτογενοκτονία (μπράβο ρε φιλελεύθεροι, κατά τα άλλα μόνο ο κουμουνισμός και ο Πολ Ποτ οδηγούσε το λαό του στον θάνατο από λιμοκτονία); Ψυχοπάθεια;

Α, και μη μου βγείτε να μου πείτε «Πάρτους στο σπίτι σου», ‘ντάξει; Πληρώνω πάνω από το μισό μου εισόδημα σε φόρους και απαιτώ να προηγούνται οι χειρουργημένοι, οι άρρωστοι, τα παιδιά και οι συνταξιούχοι παρά η Ντόιτσε Μπάνκ και ο κάθε τοκογλύφος. Ούτε και είμαι τσατσα σε ΜηΚυΟ δουλεμπορίου για να στείλω εργάτες αντί εκατό ευρώ το κεφάλι ανα μήνα.  Καπίσι, γαμώ την πουτάνα μου, γαμώ;

Advertisement