Τι γίνεται, λελούδια μου; (Σιβυλλικόν εκτός αρίθμησης)
Τη στιγμή που ακόμα και το μέχρι αηδίας φιλοσαμαρικο, φιλοκυβερνητικό και κωλοτουμπηδάτο Antinews έχει βγάλει γλώσσα, παρατηρώ μια περίεργη σιωπή από τη μεριά των λελουδιών μας, των στρουθοκαμήλων μας, των καλυβιτών μας, των αριστεροφιδελευθεριτών ραντιανών μας, των αφώτιστων φανφαροποιητών μας και των παραπολιτικών μας.
Τι γίνεται; Μουλιάζουμε τα κιλοτάκια μας από ηδονή; Χαιρόμαστε γιατί στο μέλλον μόνο η δοσιλογική μας φωνούλα θα έχει χρόνο να εκφραστεί; Ή απλώς ψάχνουμε τρόπους να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα και να βρούμε έναν τρόπο να εκφράσουμε το «Arbeit macht frei» αριστερούλικα και μεταμοντέρνα; Ή και τα τρία μαζί;
Πάντως ένα σας υπόσχομαι, σκατοκαριόλες: Και δεκαοχτάωρο να μου το κάνουν το ωράριο, θα βρίσκω τρόπο, μια φορά το μήνα ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, να σας τα χώνω, κι εσάς και των αδελφών σας εν σκατοψυχιά χρυσαύγουλων.
Alien Penguin's Angry Feet 
3 Σεπτεμβρίου, 2012 στις 5:51 μμ
Μου άρεσε η έκφραση «κωλοτουμπηδάτο» !!! ΧΑΧΑΧΑ….
Μπαμπινιώτης, anyone?
Ουσ. ο Κωλοτούμπης?
3 Σεπτεμβρίου, 2012 στις 7:33 μμ
Με έμπνευση από το «κωλοτουμπηδόν» του Σκαρίμπα. Έρχεται και ωραία στη γλώσσα.
Όσο για τον Κατινιώτη, δεν τον ρώτησα. 😛
3 Σεπτεμβρίου, 2012 στις 9:13 μμ
ΔημΑρ, όπως ευγονική. Ο ΔηΑριτης Μένγκελε είναι πολύ κοντα…
http://www.mykefalonia.com/index.php?option=com_k2&view=item&id=18020%3A—————-&Itemid=259&fb_source=message
8 Σεπτεμβρίου, 2012 στις 8:02 μμ
Από τα βάθη της σπαμιέρας μου, ανασύρω σχόλιο-κουραδίτσα του ποιητή φανφάρα:
«Η δουλεια δεν ειναι ντροπη ειναι μαλ…κια.(συνθημα απο τοιχο στην περιοχη των Εξαρχειων). Εσυ γιατι δουελευεις και δεν εργαζεσαι;»
Δηλαδή, τι υπαινίσσεται ο ποιητής φανφάρας; Ότι πρέπει να μουγκαθώ, να δουλεύω σα σκλαβάκι για να μπορούν οι εργοδότες σαν κι ελόγου του να περιφέρουν το σκιάχτρο του δήθεν πνεύματος τους και να κοπρίζουν στο διαδίκτυο με παντελώς άτεχνα και κακόγουστα ποιήματα, για να τους καμαρώνουν οι αδερφοί παθοκρατες,
Σιχαμένοι φασίστες στην ψυχή, που νομίζουν ότι επειδή κάποτε κουνήσανε κόκκινη σημαία μήπως και τους καταδεχτεί καμμιά γκόμενα είναι και καλά αριστεροί, ενώ ονειρεύονται εξετάσεις για πιστοποιητικά πολιτικών φρονήματων και επιστροφή στη φεουδαρχία. Κυρβάλ και Μπλανζί αλλά μόνο στη διαστροφή και στην έλλειψη ενσυναίσθησης, χωρίς το αστραφτερό πνεύμα των παραπάνω.
The banality of evil σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια.
11 Σεπτεμβρίου, 2012 στις 1:51 μμ
Οι παράλληλες εισαγωγές του Hexalen βλέπω συνεχίζονται. Ουδείς εκ των Μπλανζί, Πανοκαλυβί, Νοσφονοσφερί και Μονφλερύ άρθρωσεν διαμαρτυρία ή διάψευσιν τινά, και το τρολοτσίγκλισμα είχε σαν αποτέλεσμα μόνο άναρθρες κραυγούλες και για την ταμπακιέρα ούτε λέξη.
Μιλημένοι είναι, αποχαιρετίστε το το πενθήμερο που χάνετε.
12 Σεπτεμβρίου, 2012 στις 9:54 μμ
Ποτάμια ρέει το Hexalen στους ιστοχώρους της υπέ-φτυνεις Αριστεράς. Το ότι η ζωή του εργαζομένου γίνεται λάστιχο είναι λιγότερο σημαντικό από την τελευταία αυνανειάδα του Πασχητιώντος ή τις κλανιές του Ντράγκι.
17 Σεπτεμβρίου, 2012 στις 7:22 μμ
Τα παιδιά εμίλησαν και μ’εδικαίωσαν.
http://aristeristrouthokamilos.blogspot.gr/2012/09/67.html
Αριστερά της ε-φτύνεις. Μιλάμε και για πολύ φτύσιμο, δικέ μου.
17 Σεπτεμβρίου, 2012 στις 8:48 μμ
Ποιός παινεύει το γαμπρό; Η κλανιάρα η πεθερά.
Εκτός κι αν τον έχω παρεξηγήσει τον Αφώτιστο, και πρόκειται για τρολλ υψηλού επιπέδου -δέκα Ορθόδοξοι και δύο funΕΛ+ευλόγηcον+-, οπότε του.βγάζω το καπέλο.
Πούστη Πόε, γαμώ το νόμο σου.