Αχ κύριε Σαραντάκο μου…

…δεν ξέρατε, δε ρωτάγατε;

Δε φτάνει που θίξατε τον σεπτό σύμβουλο του πάνσεπτου εκσυγχρονιστή πορδηπουργού της ελέω θεού ακροκεντροδεξιάς ευρωπαϊκής νεοφιλελέ κυβερνησάρας μας, δηλώσατε κιόλας ότι είστε συντάκτης της «Αυγής».

Φρικτέ και εξωλέστατε υπάνθρωπε, αναρχοσυμμορίτη της δραχμής, κουμουνιστοφασίστα σφαγέα με το κονσερβοκούτι, οπισθοδρομικέ υποστηρικτή των λιγδερών κτηνών με τα τριχωτά χέρια και τα μαύρα νύχια που αποτελούν την «τάξη» των εργαζομένων, συνένοχε των επιόρκων του δημοσίου! Θα ήταν προτιμότερο να δηλώνατε σοδομιστής αγέννητων προβάτων και να υπερασπίζατε τη φιλελευθεροποίηση του επαγγέλματος της πορνείας και το άνοιγμά της στους ανηλίκους, καθώς ένα εκπορνευόμενο ανήλικο εξασφαλίζει μια άνετη ζωή με πρόσβαση στα σώματα και τους εγκεφάλους των προχώ ευρωπέων έτσι ωστε να ανοίξουν, πλην των άλλων και τα μυαλά τους, όπως στο success story του ΔΝΤ, την Ταϋλάνδη. Θα ήταν εξίσου καλό να κάνετε χουμοράκι τύπιου «Συντέλειας» και «Ιδρύματος» (η ισχύς της φιδελεύθερης ονοτροπίας θα θέρμαινε το παγερό σαν την Ανταρκτική χούμορ σας) κλωτσώντας στην κοιλιά τον πεσμένο χάμω έλληνα, γελώντας χαιρέκακα με το χάλι του. Η να γράφετε σκατολογικά, δήθεν καταραμένα ποιήματα σαν τον Μπόγδανο, ο οποίος κατετρόπωσε τον Μιχαλολιάκο, προξενώντας του στειρότητα με απανωτά χτυπήματα του σφιγκτήρα επί των οργάνων πατρότητας, μεταφορικά μιλώντας πάντα.

Αλλα όχι, κύριε Σαραντάκο, όχι. Κάνατε το ολέθριο σφάλμα να μελετήσετε αυτό που γράφετε και να δείξετε τον διάβολο στις λεπτομέρειες. Φυσικά λέγοντας ότι είστε συντάκτης του άθλιου εντύπου που λέγεται «Αυγή». Προτιμότερο να δηλώνατε συντάκτης του «Στόχου» για να προστατέψει ο Αλτσχαϊμερόπουλος την ελευθερία λόγου σας. Και φυσικά, σας την έπεσε η συμμορία του μπάζου, η «Συνωμοσία Πυρήνων της Μερέντας (στον εγκέφαλο)». Όλα τα καλόπαιδα στην πίστα – εντάξει, όχι όλα, κρύβουνε τον μυαλοφυγόδικο τον Ζουτήρη μην εκτεθούν εντελώς. Και φυσικά έριξα το γέλιο της αρκούδας όταν είδα να σας κατηγορεί για φασισμό κάποιος που προ επταετίας μας τσίγκλισε να επιτεθούμε σε μπλόγκερ (με άθλια διαδικτυακή συμπεριφορά κι ελόγου της, βέβαια) κατηγορώντας την σαν «ναζί» επειδή εξέφρασε την εκτίμηση της για το έργο κάποιου Ναζί καλλιτέχνη.

(Ωραία, αγόρι μου, κατηγόρησε κι εμένα σα ναζί επειδή διάβασα ένα βιβλίο του Λώρενς Ντένις και θεώρησα ότι η κριτική του στον καπιταλισμό είχε κάποια βάση.)

Τι τα θέλατε, κύριε Σαραντάκο; Δεν μένατε στα άθλια αγγλικά του Τσίπρα, να παραμείνετε ένας καλός γλωσσολόγος και να τους δίνετε πυρομαχικά ενάντια στη συμμορία της δραχμής; Η πατρίς και ο φιλελευθερισμός κινδυνεύουν, εσείς γιατί υπονομεύετε τον αγώνα τον καλό που κάνουν;

Γιατί πρέπει να είστε πολιτικοποιημένος, να μην είστε στρογγυλός, υπεύθυνος, μειλίχιος και να στρέφεστε μόνο ενάντια στα νόμιμα θηράματα (συνδικαλιστές, συριζίτες και χριστιανούληδες); Δεν είναι να χάνετε κοινό.

Ορίστε τώρα. Εναντίον σας το μπάζο και το ηρωϊκό παρελθόν της ελληνικής μπλογκόσφαιρας (αχ που’σαι νιότη που’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος).

Τέλος πάντων. Δεν ξέρω αν με διαβάζετε. Δεν έχει και σημασία εξάλλου, έχω και τις ενοχές μου. Ενοχέσε μέσα, δηλαδή. Δεν καταλαβαίνετε, δεν πειράζει. Για άλλον μισομπλόγκωνα θα πάει.

Ταύτα και μένω.

 

 

Advertisement