Με τα ίδια τους τα λόγια (ειλικρινά, τελευταία φορά που ασχολούμαι…)
Με κόκκινα τα σχόλιά μου, λίνκ δε δίνω, ντακ-ντακ-γκόου, ξέρετε…
Το παρόν παρουσιάζεται και σχολιάζεται σαν χαρακτηριστικό δείγμα του υστεροειδούς, παρα-ηθικού λόγου της βολεμένης μεγαλοαστικής τάξης των πόλεων, λόγου που αντανακλά τη διαστροφή τους και το μίσος τους για τους «wannabe», οι οποίοι απειλούν την πακτωμένη θέση τους. Στον φόβο τους ότι οι υγιέστερες διανοητικά και ευρωστότερες σωματικά ανερχόμενες τάξεις των μορφωμένων πρώην αγροτών, εργατών και μικροτεχνιτών θα τους αντικαθιστούσαν, συμμάχησαν με τα πλέον διεστραμμένα όργανα του ψυχοπαθητικού καπιταλισμού με σκοπό τόσο να διατηρήσουν την ηγετική τους θέση, όσο και να συνθλίψουν και να καταστρέψουν τους wannabe ανταγωνιστές τους. Το παρακάτω δείγμα λόγου είναι ένα παράθυρο στην αρρωστημένη τους νοοτροπία και σαν τέτοιο σχολιάζεται)
ΔΗΜΑΡ και μεσαια ταξη
1.Τι ειναι -πραγματικα- η μεσαια ταξη ;
2.Εχει αραγε εξαφανισθει ή ειναι υπερβολες;
3.Υπαρχει μεταρρυθμιστικο κομμα που να εκφραζει την μεσαια ταξη ;Ας επιχειρησω να απαντησω
1.Κατα την γνωμη μου η μεσαια ταξη αποτελειται απο το πλεον ανησυχο, ενημερωμενο τμημα της ελληνικης κοινωνιας (επιστημονες, ελευθερους επαγγελματιες, εμπορους, τμημα των βιοτεχνων και των μικρων βιομηχανιων,…)
(υπαινίσσεται ότι οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες, οι υπαλλήλοι γραφείου ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, οι καθηγητές, οι επιστήμονες με εξαρτημένη σχέση εργασίας και οι βιοτέχνες κάτω από μια βαθμίδα -ή οι παραπάνωη έχοντες ταπεινή, μη μεγαλοαστική, καταγωγή- δεν δικαιούνται να ανήκουν στη μέση τάξη, αλλά οφείλουν να είναι τα υποζύγια των ανωτέρω).
2.Η ανεξελεγκτη πιστωτικη επεκταση,μετα την εισοδο μας στο ευρω, οδηγησε στην αυταπατη της υπερκαταναλωσης απο σημαντικο τμημα του πληθυσμου (wanabe «μεσαια ταξη» –τι σας έλεγα;) , που νομισαν οτι μπορει να ανελθουν επιτελους στην «μεσαια ταξη». Ειναι σημαντικο τμημα των «κοκκινων δανειων» για αγορα νεοδμητης κατοικιας σε τιμες πανω απο 3.000 ευρω/τ.μ. + 2 ΙΧ υψηλης αξιας. (Θεωρώ ότι δεν ισχύει ή αν ισχύει, ήταν μια καλοστημένη παγίδα στην οποία έπεσαν οι περισσότερο έξυπνοι, δημιουργικοί και αισιόδοξοι – άρα λιγότερο πονηροί- ανερχόμενοι. Καθώς έκαναν μεγαλύτερες οικογένειες και μη έχοντας κληρονομιές, είχαν ανάγκη μεγαλύτερων σπιτιών σε ήσυχες ημιαστικές περιοχές και μεγάλων, αξιόπιστων οικογενειακών αυτοκινήτων. Οι αληθινά πλούσιες τάξεις σπανίως έως ποτέ δεν αγοράζουν στο όνομά τους τα υπερπολυτελή τους αυτοκίνητα, αλλά τα ονομάζουν «εταιρικά» και «επαγγελματικά». Τα περισσότερα σπίτια των κόκκινων δανείων είναι υπερτιμημένα νεόδμητα αγορασμένα από οικογένειες σαν επένδυση μετά το φιάσκο του χρηματιστηρίου – άλλη απάτη ενάντια στους ανερχόμενους. Και, για να καταλάβετε, τώρα οι τιμές των «φουσκωμένων» ακινήτων πέφτουν.)
Η πραγματικη μεσαια ταξη (προσέξτε το «πραγματική», την υπεροψία με την οποία ο κοινωνιοπαθής κρατάει για τον εαυτό του τον τίτλο της μέσης τάξης) , τοσο σε ορους παραγωγης οικογενειακου εισοδηματος (λογω προγονικης περιουσιας, ευνοϊκης αντιμετωπισης απο την εκαστοτε πολιτικη ελιτ και τελος ικανοτητων,-η νοητική και ψυχική του αναπηρία δεν τον άφησε να καταλάβει ΟΤΙ ΚΑΡΦΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ και παραδέχτηκε ότι το ητπρονόμιό του το έχει χωρίς να το αξίζει– κατα την περιοδο που η κοινωνικη κινητικοτητα ηταν ακομη εφικτη (1955-1985)) -πάλι καρφώθηκε από μόνος του, πάλι του βγαίνει η υστερία και το μίσος-, οσο και σε επιπεδο ικανοτητων -πρίν το είχε παραδεχτεί ότι οι ικανότητες δε μετρούσαν, αλλά η γνωστική ασυμφωνία και η αντίφαση στην ίδια παράγραφο είναι ίδιο των ψυχικά ανάπηρων- να προβλεπει-οσμιζεται το παγκοσμιο οικονομικο περιβαλλον μεσο προθεσμα -πάλι καρφώθηκε από μόνος του, καθώς η μεγαλοαστική τάξη της χώρας οφείλει τα πλούτη της στις υπεργολαβίες εκμετάλλευσης των ιθαγενών υπέρ των ξένων ελεγκτών –, υπαρχει και θα υπαρχει, δεν ειναι φανατικη και μπορει να ψηφιζει οποιοδηποτε απο τα κομματα της σημερινης βουλης -πάλι καρφώνεται από μόνος του, παραδεχόμενος σχεδόν με περηφάνεια ότι η μόνη ιδεολογία αυτουνού και της τάξης του είναι η διατήρησή τους στην κορυφή της κοινωνικής τροφικής αλυσίδας, με κάθε μέσο, κατά προτίμηση ανέντιμο.
3. Οσο για το μεταρρυθμιστικο κομμα που εκφραζει την μεσαια ταξη,βλ. απαντηση 2 -πάλι καρφώθηκε από μόνος του, τον εκφράζει όποιο κόμμα θα του επιτρέψει να διατηρήσει την δεσπόζουσά του θέση στην κορυφή της κοινωνικής τροφικής αλυσίδας. Η οποια ταυτιση της μεσαιας ταξης με την ανανεωτικη αριστερα /σοσιαλδημοκρατια της ΔΗΜΑΡ αποτεςλει υψιστο λαθος εκτιμησης -σωστά, καθώς η τάξη των κοινωνιοπαθών δεν έχει ιδεολογία πέραν της ιδιότητας του αρπακτικού, και επιλέγει το φορέα που θα ακολουθήσει με κριτήρια βαρύτητας εφάμιλλης αυτών που χρησιμοποιούσε η Ιμέλντα Μάρκος για να διαλέξει παπούτσι να φορέσει -. Υπαρχει μεταρρυθμιστικη δεξια, οπως του Υπ. Οικ. με 2 συντελεστες φορολογησης 23% (εως εισοδημα 50.000) και 33%(για εισοδημα πανω απο 50.000) -Αρπακτική πέστην καλύτερα- και η σοσιαλδημοκρατικη με περισσοτερους συντελεστες ανα κλιμακιο εισοδηματος που στην Γαλλια εφθασε στο 75%(για λογους συμβολικους) -Γιατί προφανώς είναι τραγικό να φορολογείς με 75% έναν αμειβόμενο με 100.000.000 και να του αφήνεις μόλις 25 ψωροεκατομμύρια ευρώ για να ζήσει, τη στιγμή που ο λεηλατητής άχρηστος υπάλληλος των 10000 ευρώ με μπλοκάκι κρατάει πλουσιοπάροχα 7700 ευρώ ττο χρόνο και δεν ξέρει που να τα πρωτοξοδέψει. Όσο για το ασυνάρτητο και εντελώς ασύνδετο της σκέψης, όπως και για την τσιπούρα του ανεκδότου, θα τα πούμε μια άλλη φορά-. Οι οπαδοι της μεταρρυθμιστικης αριστερας/οικολογιας θα πρεπει εχουν την ικανοτητα αντιληψης τι ειναι νεοφιλελευθερο και τι αντικλεπτοκρατικο-«δημιουργιας δημοκρατικης οικονομιας» -Είπαμε, ίδιο της ψυχικής αναπηρίας είναι η διανοητική σύγχυση. Επιπλέον πάλι καρφώθηκε από μόνο του το πουλάκι μου, παραδεχόμενο ότι μπορεί να κινηθεί μόνο μεταξύ τιμωρητικού νεοφιλελευθερισμού και τιμωρητικού αντικλεπτοκρατισμου -και επομενως να γνωριζουν την «λεπτη ρυθμιση» των αναγκαιων μεταρρυθμισεων, για να μην απογοητευοται και για να μην κανουν πολιτικες γκαφες -αφού την πήρε μάτι όλο το χωριό, σφάλισε την πόρτα η κόρη.
Μικρό-μικρό το κείμενο, αλλά ενδιαφέρουσα κλειδαρότρυπα στον τρόπο σκέψης της ψυχοπαθητικής, μνημονιόφιλης τάξης. Αν υπάρξει ενδιαφέρον, θα βάλω και άλλα, πιο αισθαντικά. Μόνο Μπίστη, Πρετεντέρη και Πάσχο μη μου ζητήσετε. Είμαι σε επικίνδυνη ηλικία και δεν έχω κάνει τσεκάπ…
12 Ιουλίου, 2013 στις 8:41 μμ
Εχουν πολυ πλάκα τα παλληκαρια. 😀
12 Ιουλίου, 2013 στις 9:37 μμ
Καρφώνονται και δεν το παίρνουν χαμπάρι… 😉