Η συντριβή των ταγματασφαλιτών στον Μελιγαλά, 13-15 Σεπτεμβρίου 1944
Πανίκα, εξαιρετικά αφιερωμένο.
Επί δεκαετίες ακροδεξιές ομάδες, με την ανοχή επίσημων εκπροσώπων της αστικής τάξης, συναθροίζονται στο Μελιγαλά, για να «τιμήσουν» τους «ηρωικούς» όπως λένε νεκρούς, που σφαγιάστηκαν από τους «κομμουνιστοσυμμορίτες»! Φέτος, μάλιστα, επιχειρείται να διοργανωθούν διάφορες εκδηλώσεις με τη συμμετοχή και ξένων νεοφασιστικών οργανώσεων από διάφορες χώρες της ΕΕ, όπου διώκονται οι κομμουνιστές ενώ οι νεοφασίστες δρουν ελεύθερα.
Για τη μάχη του Μελιγαλά έχουν γραφτεί και γράφονται από τους αντιπάλους του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ πάρα πολλά, παραποιώντας τα γεγονότα και την ιστορική αλήθεια. Πρόκειται για μια προσπάθεια συγκάλυψης της εγκληματικής και αντιλαϊκής πολιτικής της αστικής τάξης και σε εκείνα τα χρόνια. Κανενός Ελληνα εργαζόμενου δεν μπορεί να πονάει η καρδιά του για τους ταγματασφαλίτες. Πληρώθηκαν όπως τους άξιζε.
Τα «Τάγματα Ασφαλείας», που είχαν συγκροτηθεί προς το τέλος του 1943 από την κατοχική κυβέρνηση Ι. Ράλλη για την αντιμετώπιση του «κομμουνιστικού κινδύνου» και την «προστασίαν του κοινωνικού καθεστώτος», είχαν συγκεκριμένη αποστολή κατά τη…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 2.096 επιπλέον λέξεις
Alien Penguin's Angry Feet 
17 Σεπτεμβρίου, 2013 στις 6:41 πμ
Κοίτα να δεις ο πανίκας, ο μαργαρίτας και ο πάκης ο καθαροσπόρης και οι λοιποί μεταρυθμιστές gtp έχουν βάλει αυστηρό μοντερέησο και δεν δέχονται απόψεις πέρα απ’ την καθεστυκία:
«Στο Μελιγαλά τιμούμε τους νεκρούς του εμφυλίου»
(που ο τελευταίος ακόμα δεν είχε ξεκινήσει)
Έστειλα το παρακάτω:
«Από τους Γάλλους εκείνους που εγκληματικά ή με συκοφαντίες προκάλεσαν το θάνατο αγωνιστών της Αντίστασης σκοτώθηκαν χωρίς κανονική δίκη 10.842 άτομα. Μετά την απελευθέρωση 779 εκτελέστηκαν, ύστερα από παραπομπή σε δίκη σε τακτικά δικαστήρια ή τα στρατοδικεία. Αριθμός θλιβερός, αν και πολύ περιορισμένος είναι αλήθεια σε σχέση με τον αριθμό των εγκλημάτων που έγιναν και των τρομερών συνεπειών τους» (σελ. 625)
(Σαρλ Ντε Γκωλ: Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος – Απομνημονεύματα 1940-1946 – Εκδόσεις Γκοβόστη)
αλλά σιγά μην το δημοσίευσε. 😛
Δεν πειράζει καλή καρδιά. Ας πάμε για ποτάκι μαζί με το σ. Πσαριανό στη πλ. Μαβίλη.