This entry was posted on 18 Ιανουαρίου, 2014 at 11:33 πμ and is filed under Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can leave a response, or trackback from your own site.
Το είχα δει αλλά… έκανα κι άλλη δουλειά που αποσπούσε την προσοχή μου. Θα το ξαναδώ πιο προσεκτικά.
Γενικη εντύπωση είναι ότι είναι πολύ καλό, αλλά… άντε εξήγησέ το τώρα σε κολλημένους αριστερούς (ιδίως ΚΚΕ) που βγάζουν σπυράκια με ο,τιδήποτε τους φαίνεται πως υποστηρίζει έναν «καλύτερο καπιταλισμό».
Η αλήθεια είναι ότι μόνο μέσα από τους «renegade economists» μπορούν να βρεθούν απαντήσεις στα πιο σημαντικά ζητήματα. Κι ας φαίνονται μειρκοί «φιλελεύθεροι» (είναι τουλάχιστον απόλυτα αντι-νεοφιλελέ).
Σε μερικά σημεία κι εμένα μου ήρθε κάπως, αλλά η γενική μου εντύπωση είναι θετική. Ουσιαστικά ο «καλύτερος καπιταλισμός» τους είναι μια πραγματιστική σοσιαλδημοκρατία – γιατί όχι δηλαδή;
Ναι, και κάτι παραπάνω. Οι «renegade economists» προτείνουν μέτρα και λύσεις άκρως καινοτομικού περιεχομένου, που σε καμμία «κλασσική» σοσιαλδημοκρατία δεν είχαν εφαρμοστεί. Με _αυτές_ τις καινοτομίες, νομίζω ότι όχι μόνο μπορεί να πετύχει μια σοσιαλδημοκρατία «νέου τύπου» αλλά και να γίνει συμβατή με πιο προχωρημένα αριστερά οράματα (άμεσης δημοκρατίας, εσωτερικού κομμουνισμού μέσα σεκολλεκτίβες, κ.ο.κ.)
Θέλω να ασχοληθώ με τη γενεαλογία του φιλελευθερισμού και το πώς στην πορεία του μια, κατα βάσην, αγαθή και δόκιμη ιδεολογία καταλήφθηκε και παραμορφώθηκε από ψυχοπαθείς και διαταραγμένους (από τον Σπένσερ μέχρι την σέκτα που σχηματίστηκε γύρω από την ψυχανώμαλη γκουρού Ράντ).
18 Ιανουαρίου, 2014 στις 12:29 μμ
Το είχα δει αλλά… έκανα κι άλλη δουλειά που αποσπούσε την προσοχή μου. Θα το ξαναδώ πιο προσεκτικά.
Γενικη εντύπωση είναι ότι είναι πολύ καλό, αλλά… άντε εξήγησέ το τώρα σε κολλημένους αριστερούς (ιδίως ΚΚΕ) που βγάζουν σπυράκια με ο,τιδήποτε τους φαίνεται πως υποστηρίζει έναν «καλύτερο καπιταλισμό».
Η αλήθεια είναι ότι μόνο μέσα από τους «renegade economists» μπορούν να βρεθούν απαντήσεις στα πιο σημαντικά ζητήματα. Κι ας φαίνονται μειρκοί «φιλελεύθεροι» (είναι τουλάχιστον απόλυτα αντι-νεοφιλελέ).
18 Ιανουαρίου, 2014 στις 1:33 μμ
Σε μερικά σημεία κι εμένα μου ήρθε κάπως, αλλά η γενική μου εντύπωση είναι θετική. Ουσιαστικά ο «καλύτερος καπιταλισμός» τους είναι μια πραγματιστική σοσιαλδημοκρατία – γιατί όχι δηλαδή;
20 Ιανουαρίου, 2014 στις 9:44 πμ
Ναι, και κάτι παραπάνω. Οι «renegade economists» προτείνουν μέτρα και λύσεις άκρως καινοτομικού περιεχομένου, που σε καμμία «κλασσική» σοσιαλδημοκρατία δεν είχαν εφαρμοστεί. Με _αυτές_ τις καινοτομίες, νομίζω ότι όχι μόνο μπορεί να πετύχει μια σοσιαλδημοκρατία «νέου τύπου» αλλά και να γίνει συμβατή με πιο προχωρημένα αριστερά οράματα (άμεσης δημοκρατίας, εσωτερικού κομμουνισμού μέσα σεκολλεκτίβες, κ.ο.κ.)
20 Ιανουαρίου, 2014 στις 2:22 μμ
Και ισως εδω εχουμε μια εκφραση υγιους η εστω καλοηθους φιλελευθερισμου.
19 Ιανουαρίου, 2014 στις 4:58 μμ
Θέλω να ασχοληθώ με τη γενεαλογία του φιλελευθερισμού και το πώς στην πορεία του μια, κατα βάσην, αγαθή και δόκιμη ιδεολογία καταλήφθηκε και παραμορφώθηκε από ψυχοπαθείς και διαταραγμένους (από τον Σπένσερ μέχρι την σέκτα που σχηματίστηκε γύρω από την ψυχανώμαλη γκουρού Ράντ).