Δε φτάνει που θίξατε τον σεπτό σύμβουλο του πάνσεπτου εκσυγχρονιστή πορδηπουργού της ελέω θεού ακροκεντροδεξιάς ευρωπαϊκής νεοφιλελέ κυβερνησάρας μας, δηλώσατε κιόλας ότι είστε συντάκτης της «Αυγής».
Φρικτέ και εξωλέστατε υπάνθρωπε, αναρχοσυμμορίτη της δραχμής, κουμουνιστοφασίστα σφαγέα με το κονσερβοκούτι, οπισθοδρομικέ υποστηρικτή των λιγδερών κτηνών με τα τριχωτά χέρια και τα μαύρα νύχια που αποτελούν την «τάξη» των εργαζομένων, συνένοχε των επιόρκων του δημοσίου! Θα ήταν προτιμότερο να δηλώνατε σοδομιστής αγέννητων προβάτων και να υπερασπίζατε τη φιλελευθεροποίηση του επαγγέλματος της πορνείας και το άνοιγμά της στους ανηλίκους, καθώς ένα εκπορνευόμενο ανήλικο εξασφαλίζει μια άνετη ζωή με πρόσβαση στα σώματα και τους εγκεφάλους των προχώ ευρωπέων έτσι ωστε να ανοίξουν, πλην των άλλων και τα μυαλά τους, όπως στο success story του ΔΝΤ, την Ταϋλάνδη. Θα ήταν εξίσου καλό να κάνετε χουμοράκι τύπιου «Συντέλειας» και «Ιδρύματος» (η ισχύς της φιδελεύθερης ονοτροπίας θα θέρμαινε το παγερό σαν την Ανταρκτική χούμορ σας) κλωτσώντας στην κοιλιά τον πεσμένο χάμω έλληνα, γελώντας χαιρέκακα με το χάλι του. Η να γράφετε σκατολογικά, δήθεν καταραμένα ποιήματα σαν τον Μπόγδανο, ο οποίος κατετρόπωσε τον Μιχαλολιάκο, προξενώντας του στειρότητα με απανωτά χτυπήματα του σφιγκτήρα επί των οργάνων πατρότητας, μεταφορικά μιλώντας πάντα.
Αλλα όχι, κύριε Σαραντάκο, όχι. Κάνατε το ολέθριο σφάλμα να μελετήσετε αυτό που γράφετε και να δείξετε τον διάβολο στις λεπτομέρειες. Φυσικά λέγοντας ότι είστε συντάκτης του άθλιου εντύπου που λέγεται «Αυγή». Προτιμότερο να δηλώνατε συντάκτης του «Στόχου» για να προστατέψει ο Αλτσχαϊμερόπουλος την ελευθερία λόγου σας. Και φυσικά, σας την έπεσε η συμμορία του μπάζου, η «Συνωμοσία Πυρήνων της Μερέντας (στον εγκέφαλο)». Όλα τα καλόπαιδα στην πίστα – εντάξει, όχι όλα, κρύβουνε τον μυαλοφυγόδικο τον Ζουτήρη μην εκτεθούν εντελώς. Και φυσικά έριξα το γέλιο της αρκούδας όταν είδα να σας κατηγορεί για φασισμό κάποιος που προ επταετίας μας τσίγκλισε να επιτεθούμε σε μπλόγκερ (με άθλια διαδικτυακή συμπεριφορά κι ελόγου της, βέβαια) κατηγορώντας την σαν «ναζί» επειδή εξέφρασε την εκτίμηση της για το έργο κάποιου Ναζί καλλιτέχνη.
(Ωραία, αγόρι μου, κατηγόρησε κι εμένα σα ναζί επειδή διάβασα ένα βιβλίο του Λώρενς Ντένις και θεώρησα ότι η κριτική του στον καπιταλισμό είχε κάποια βάση.)
Τι τα θέλατε, κύριε Σαραντάκο; Δεν μένατε στα άθλια αγγλικά του Τσίπρα, να παραμείνετε ένας καλός γλωσσολόγος και να τους δίνετε πυρομαχικά ενάντια στη συμμορία της δραχμής; Η πατρίς και ο φιλελευθερισμός κινδυνεύουν, εσείς γιατί υπονομεύετε τον αγώνα τον καλό που κάνουν;
Γιατί πρέπει να είστε πολιτικοποιημένος, να μην είστε στρογγυλός, υπεύθυνος, μειλίχιος και να στρέφεστε μόνο ενάντια στα νόμιμα θηράματα (συνδικαλιστές, συριζίτες και χριστιανούληδες); Δεν είναι να χάνετε κοινό.
Ορίστε τώρα. Εναντίον σας το μπάζο και το ηρωϊκό παρελθόν της ελληνικής μπλογκόσφαιρας (αχ που’σαι νιότη που’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος).
Τέλος πάντων. Δεν ξέρω αν με διαβάζετε. Δεν έχει και σημασία εξάλλου, έχω και τις ενοχές μου. Ενοχέσε μέσα, δηλαδή. Δεν καταλαβαίνετε, δεν πειράζει. Για άλλον μισομπλόγκωνα θα πάει.
Όσο σύνηθες και να είναι, πάντα με διασκεδάζει να βλέπω το πόσο άχρηστη, ανόητη και ηλίθια είναι η παράταξη της «κενής λογικής». Το τελευταίο της διαμαντάκι είναι πολύ πολύτιμο για να πάει χαμένο. Οπότε σας το παρουσιάζω, απονέμουσα τα δέοντα:
Ένας γνωστός από το fb, προσπαθεί να πείσει ότι οι επιχειρήσεις πληρώνουν λίγους φόρους. Μου στέλνει, λοιπόν, το Στατιστικό Δελτίο του ΥΠ.ΟΙΚ. με τους δύο πίνακες (δείτε φωτό), και μου αναφέρει μόνο τον δεύτερο: οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πληρώνουν το 55% των φόρων εισοδήματος, οι επιχειρήσεις το 30%, και οι υπόλοιποι (ελεύθεροι επαγγελματίες, εισοδηματίες, κλπ.) πληρώνουν το 15%.
Και να η πρώτη ματσαγκανιά του Κοκοτού: Πιάνεται μόνο ο φόρος εισοδήματος. Ωστόσο αυτός ο φόρος δεν επιβαρύνει ίσα και όμοια επιχειρήσεις και εργαζομένους και δεν μετράει σε όλα τα εισοδήματα. Το τι δε θεωρείται φορολογήσιμο εισόδημα για τις εταιρείες είναι απλά απίστευτο. Κατ’αρχάς, όλα τα έξοδα των εταιρειών, σε αντίθεση με τα έξοδα των μισθωτών και συνταξιούχων δεν θεωρούνται φορολογητέο εισόδημα, όπως δεν θεωρούνται εισόδημα τα κέρδη από μετοχές, επενδύσεις και αμοιβαία κεφάλαια. Άρα ουσιαστικά έχουμε την πρώτη αδικία εις βάρος ενός μισθωτού ο οποίος μάλιστα διπλοφορολογείται, καθώς τα ήδη φορολογημένα στην πηγή έσοδά του φορολογούνται ξανά και με πολλαπλάσιο συντελεστή όταν τα καταναλώνει για να συντηρηθεί μέσω των εμμέσων φόρων. Δεδομένου ότι η τρόικα υπολογίζει ότι τα έσοδα από έμμεσους φόρους θα είναι τα διπλάσια από αυτά των άμεσων φόρων και θα πληρώνονται σχεδόν αποκλειστικά από τους μισθωτούς, θα σας δείξω παρακάτω πόσο πούστικα παραμορφώνει την εικόνα ο Κοκοτούλης.
Κοιτάω όμως τον πρώτο και βλέπω ότι οι επιχειρήσεις αποτελούν μόλις το 11% των εισοδημάτων. Αν κάνετε μία απλή πράξη, να διαιρέσετε τους φόρους με το εισόδημα, θα δείτε ότι οι επιχειρήσεις πληρώνουν με συντελεστή 23% (3δις στα 12,8) ενώ οι μισθωτοί/συνταξιούχοι με συντελεστή 7% (5,7 στα 81,8). Και φανταστείτε, όταν οι μισθωτοί στενάζουν υπό το βάρος του 7%, τι πρόβλημα έχουν οι επιχειρήσεις με το 23%.
Και τώρα, η λαθροχειρία συνεχίζεται. Ο μισθωτός υποτίθεται φορολογείται «μόνο 7%» άμεσα. Μόνο και υποτίθεται ότι του μένει διαθέσιμο το 93% του εισοδήματός του. Ας βρούμε ποιος είναι αυτός ο τυχερός μέσος μισθωτός που θα φορολογηθεί μόνο 7% από το εισόδημά του και πόσα κερδίζει το χρόνο.
Αυτός είναι (με τη νέα φορλογική κλίμακα) ο τυχερός μισθωτός των 13500 ευρώ καθαρά το χρόνο, με μισθό δηλαδή κάτι λιγότερο απο 1000 ευρώ το μήνα (+δώρα) ακαθάριστα. Από αυτά χάνει μέσω του φόρου εισοδήματος 950 ευρώ χοντρικά και του μένουν 12550 ευρώ. Αναλογικά κάτι παραπάνω από 1000 ευρώ το μήνα μέσο όρο αν μοιράσει τα δώρα αναλογικά σε όλους τους μήνες.
Αλλά ώπ! ξεχάσαμε την εισφορά αλληλεγγύης 1% στο σύνολο. Πάρτου και 135 ευρώ από την τσέπη. Είμαστε πια στα 12415 ευρώ το χρόνο. Ας θεωρήσουμε ότι ζει στο νοίκι με 300 ευρώ το μήνα, του μένουν 8815 ευρώ στο χέρι άρα 734 ευρώ το μήνα για να τα βγάλει πέρα. Φυσικά δεν περιμένετε να μπορεί αυτός ο άνθρωπος να κάνει σοβαρή αποταμίευση με 734 ευρώ το μήνα, ειδικά αν έχει και οικογένεια, ενώ επιπλέον η αποταμίευση. πάνω από ένα όριο τιμωρείται καθώς υπάρχει ποινή αν δεν μαζευτεί ορισμένος αριθμός αποδείξεων. Το λογικό και φυσιολογικό θα είναι να τα ξοδέψει και θα υποθέσω ότι οι κρατήσεις του είναι 23% κατά μέσο όρο (δεν λαμβάνω υπόψη τέλη κυκλοφορίας, βενζίνες κτλ.). Του αρπάζονται επιπλέον, λοιπόν 2027 ευρώ σε ΦΠΑ τουλάχιστον (θεωρώ ότι δεν έχει αυτοκίνητο ή μηχανή, οπότε το ποσοστό είναι μεγαλύτερο, καθώς του αρπάζεται από τα χέρια το τέλος κυκλοφορίας και ένα 60% φόροι στη βενζίνη)
Σύνολο φόρων κατ’ελάχιστον 3112. Άρα σύνολο φόρων= 23,05% ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ για το μισθωτό. Άρα αυτά που λέει ο Κοκοτός για τον «προνομιούχο» μισθωτό είναι για τον πέοντα. Πόσο μάλλον τη στιγμή που ο μισθωτός ΔΕΝ μπορεί να αφαιρέσει τα έξοδά συντήρησής του από το εισόδημά του, οπότε είναι σαν να φορολογείται επί του τζίρου του ενώ οι επιχειρήσεις φορολογούνται μόνο επι των καθαρών εσόδων τους και πάλι τα 23% είναι σκάρτα. Ο ελεύθερος επαγγελματίας της ατομικής ή οικογενειακής επιχείρησης είναι λίγο καλύτερα, αλλά και πάλι υπερφορολογείται σε βαθμό κακουργήματος (αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, και πλέον κατανοώ κάθε μικρό ελεύθερο επαγγελματία που κρύβει εισοδήματα).
Προφανώς, και σε αυτό συμφωνούμε, το ουσιαστικό πρόβλημα της φοροδιαφυγής είναι που οι «υπόλοιποι» αποκρύπτουν εισοδήματα. Αλλά το να λες ότι οι μισθωτοί πληρώνουν πολλά (7%) και οι επιχειρήσεις λίγα (23%) είναι απλώς ένα χοντροκομμένο ψέμα. Αφήστε που εκτός από τους φόρους, οι επιχειρήσεις πληρώνουν και όλες τις ασφαλιστικές εισφορές, τόσο του «εργοδότη» όσο και του «εργαζόμενου».
Χοντροκομμένο ψέμα είναι το «ο μισθωτός πληρώνει μόνο 7% φόρο». Ο μισθωτός, ειδικά αν είναι αναγκασμένος να οδηγήσει αυτοκίνητο για να φτάσει στη δουλειά του, αν έχει ιδιόκτητο σπίτι, ακόμα κι αν δεν πρέπει να σκάσει χιλιάρες με φόρο πάνω από 40% για να ζεστάνει το κοκκαλάκι του πληρώνει πάνω από 23% φόρο επί του εισοδήματός του (έμμεσο και άμεσο) ΧΩΡΙΣ τα έξοδά του να εκπίπτουν από τη φορολόγησή του, ΧΩΡΙΣ να μπορεί να κάνει τις λαθροχειρίες μιας εταιρείας και με πολύ περισσότερο κίνδυνο για την ελευθερία του και τη σωματική του ακεραιότητα (μια εταιρεία δε φυλακίζεται για τις λαθροχειρίες της και μπορεί να γλιτώσει από χρέη που θα έστελναν έναν απλό μισθωτό για αιώνες στη μπουζού).
Πείτε, τώρα, ότι οι επιχειρήσεις μοιράζουν όλα τα κέρδη στους μισθούς και προσλαμβάνουν ανέργους. Αυτό δε θέλουν και οι ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, και λοιποί λαϊκιστές; Δηλαδή, τότε θα πλήρωναν οι επιχειρήσεις μηδέν φόρο και οι μισθωτοί ακόμη περισσότερο. Άρα, το να λες ότι οι επιχειρήσεις πληρώνουν λίγους φόρους και να πληρώνουν παραπάνω είναι και «αντι-λαϊκό» υπό αυτό το πρίσμα.
Αυτό θα ήταν το σωστό να γίνει καθώς οι εργαζόμενοι είναι εκείνοι που παράγουν τα κέρδη των επιχειρήσεων. Ένας εργαζόμενος χωρίς μια επιχείρηση στο κεφάλι του μπορεί να παράγει αξία, επεξεργαζόμενος πρώτη ύλη και δίνοντάς της υπεραξία. Μια επιχείρηση χωρίς εργαζομένους ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΑΞΙΑ, πολύ απλά. Ένας επιχειρηματίας χωρίς εργαζομένους για να του κουβαλήσουν την πρώτη ύλη και να βρούν τρόπους για να την επεξεργαστούν ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΑΞΙΑ. Ο μόνος τρόπος για να παράξει αξία ένας επιχειρηματίας είναι να εργαστεί και ο ίδιος σαν εργαζόμενος παραγωγής επεξεργαζόμενος την πρώτη ύλη. Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα κέρδη του προέρχονται καθώς δεν επιστρέφει στον εργαζόμενο όλη την αξία που ο εργαζόμενος του παράγει, αρά τα κέρδη του προέρχονται επειδή αυτός ΚΛΕΒΕΙ τον εργαζόμενο. Η μόνη περίπτωση τα κέρδη να μοιράζονται δίκαια είναι όταν στον εργαζόμενο αποδίδεται όλη η υπεραξία που παράγει και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν ο εργαζόμενος ταυτίζεται με τον επιχειρηματία. Λέγεται συνεταιριστική επιχείρηση και έχει αποδειχθεί πολύ επιτυχής, παρά τα κακαρίσματα του κάθε κοκοτού.
Είναι σαφές: οι επιχειρήσεις είναι οι θέσεις εργασίας, κι όσο εξαντλείς τις επιχειρήσεις τόσο καταστρέφεις τις θέσεις εργασίας.
Χωρίς τις επιχειρήσεις δεν υπάρχει οικονομία.
Παπαριές.
ΠΑΠΑΡΙΕΣ.
ΠΑΠΑΡΙΕΣ ΚΑΜΑΡΩΤΕΣ.
«Οικονομία»(=νομή και διαχείριση του οίκου), ΙΔΙΩΤΗ ΚΑΡΑΜΑΛΑΚΑ, υπήρχε από την αρχαία Σουμερία για να μην πω και από την Παλαιολιθική Εποχή. Όπου υπάρχει κοινωνική οργάνωση του Έμφρονος (στην περίπτωση του Κοκοτού και των καθ’ημάς φιλελευθέρων πολύ αμφιβάλλω) Ανθρώπου υπάρχει η ανάγκη συγκέντρωσης, διαχείρισης και κατανομής ενός περισσεύματος αγαθών κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε επίπεδο ατόμου, οικογένειας και κοινωνικών δομών. Πολύ πριν ανακαλυφθεί η έννοια της «ανώνυμης επιχείρησης» και του εμπορίου, οι ανθρώπινες κοινωνίες συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να βρουν τρόπους να δημιουργούν και να συντηρούν ένα απόθεμα αγαθών για να καλύπτουν τις ανάγκες τους στις δύσκολες στιγμές και να το μοιράζουν σωστά και δίκαια. Κάπως έτσι σιγά-σιγά ανακάλυψαν την οικονομία του δώρου, την ανταλλαγή, τη χρήση κομματών από πολύτιμα υλικά (το χρήμα) συμβολικά επικυρωμένων-σφραγισμένων από τον καθολικής αποδοχής ιερέα-βασιλιά της φυλής κ.ο.κ.
Η επιχείρηση ήρθε πολύ-πολύ αργότερα, ήταν συνήθως ατομική οικοτεχνία, με τον «επιχειρηματία» να παράγει στο πλευρό των δούλων του – αν τους είχε κιόλας. Η οικονομία βασιζόταν κυρίως στις οικοτεχνίες και τις μικρές ατομικές επιχειρήσεις, ενώ οι μισθωτοί εργάτες ήταν μειοψηφία – και οι περισσότεροι μάλλον σαν «ελεύθεροι επαγγελματίες» θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Η ανώνυμη επιχείρηση (η εταιρεία με τη σύγχρονη μορφή της) γεννήθηκε μαζί με το σύγχρονο καπιταλισμό, και από γεννησιμιού της ήταν μάλλον φορέας απάτης και καταλήστευσης της κοινωνίας, όπως αποδεικνύει η πολύ διδακτική ιστορία της φούσκας του Μισσισσιπή, ενώ μετέτρεψε την τεχνολογία σε εργαλείο υποδούλωσης της πλειοψηφίας.
Διαβάστε λίγη ιστοριούλα πρώτα και μετά πείτε παπαριές. Ο πολιτισμός δεν ξεκίνησε τον δέκατο όγδοο αιώνα.
Όταν, λοιπόν, ακούτε από συνδικαλιστές να σας λένε «φορολογείστε τις επιχειρήσεις» (αντί να σας λένε, πιάστε τη φοροδιαφυγή των «υπολοίπων») να περιμένετε κάποιο κάλπικο στατιστικό επιχείρημα.
Η Financial Times Deutschland (FTD) και η πλειοψηφία των Ελλήνων έχουν ένα κοινό συμφέρον:
(Α, ναι;)
Η χώρα σας πρέπει να παραμείνει στο ευρώ.
(Και τι θα κερδίσω από αυτό; Μέχρι στιγμής έχω χάσει το 60% του εισοδήματός μου και προσεχώς μένω άνεργη. Το να μείνω στο ευρώ για να μετράω σε αυτό τα χρέη μου, την πείνα μου και τη δουλοπαροικία μου δε μου κάνει κτι)
Την Κυριακή γίνονται ιστορικές εκλογές, οι οποίες θα είναι καθοριστικές ακριβώς επ’ αυτού, αλλά και για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης.
(Μπα, τόσο εύθραυστη είναι η νομισματική ένωση που δεν αντέχει λίγη δημοκρατία; αν ναι, να πάει στο διάολο. Η αξιοπρέπεια και η ζωή αξίζουν περισσότερο από κάθε γαμημένο νομισματικό σύστημα. Καπίσι;)
Γι’ αυτό η FTD κάνει σήμερα κατ’ εξαίρεση μία σύσταση στους Έλληνες ψηφοφόρους, κάτι που συνηθίζει πριν τις εκλογές για το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο και για το Ευρωκοινοβούλιο.
(Ναι;)
Αγαπητές Ελληνίδες, αγαπητοί Έλληνες, φροντίστε για ξεκάθαρες πολιτικές συνθήκες. Ψηφίστε θαρραλέα υπέρ της μεταρρυθμιστικής πορείας και όχι οργισμένα κατά της αναγκαίας και επίπονης αναδιάρθρωσης.Μόνο με τα κόμματα που αποδέχονται τους όρους των διεθνών χρηματοδοτών, η χώρα σας θα μπορέσει να παραμείνει στο ευρώ. Αντισταθείτε στη δημαγωγία του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.
(Ψιτ μαλάκες, κάπου διάβασα για κάτι Αθηναίους, κάτι Σπαρτιάτες, κάτι Τεγεάτες, κάτι Θεσπιείς που κάπως απαντήσανε σε παρόμοιες προτάσεις. Και επειδή ειδικά τους πρώτους τους έχω πολύ σε υπόληψη, συμφωνώ μαζί τους ότι αυτά που λέτε είναι επιεικώς απαράδεκτα)
Μην εμπιστεύεστε τις υποσχέσεις τους, ότι δηλαδή είναι δυνατή η χωρίς συνέπειες καταγγελία όλων των συμφωνιών.
(Come on, what’s the worst you can do, ρμνια?)
Η χώρα σας έχει επιτέλους ανάγκη από ένα κράτος που λειτουργεί. Για την ομαλή διακυβέρνησή της συνιστούμε τη Νέα Δημοκρατία, κάτι που κάνουμε με βαριά καρδιά. Η Νέα Δημοκρατία άσκησε επί δεκαετίες λάθος πολιτική και είναι συνυπεύθυνη για τη σημερινή μιζέρια. Παρ’ όλα αυτά η καλύτερη επιλογή για τη χώρα σας θα ήταν μία κυβέρνηση συνασπισμού με αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά και όχι τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θέλει να γυρίσει πίσω τον τροχό της ιστορίας και σας βαυκαλίζει με έναν κόσμο που είναι εκτός πραγματικότητας.
Πέντε λεξούλες
Της μαμάς σας το μουνί.
Red and destroy ρμνια,
BLOODY RED FUCKING DESTROY
und
FICK DICH DEUTSCHLAND!
Υ.Γ.: Ντροπή στο όρθιο σκατό ονόματι «Νίκος Θεοδωρακόπουλος» που δέχτηκε να μεταφράσει αυτό το έκτρωμα. Τίποτε άλλο.
Τώρα, θα μου πεις ότι δεν το είχα πάρει χαμπάρι νωρίτερα πως νεοφιλελευθερισμός + φαλλοκρατία του αισχίστου είδους= BFF και γενικά ότι αυτό που περνιέται σήμερα για φιλελευθερισμός είναι η ελευθερία μιας διεστραμμένης αυταρχικής μειοψηφίας να χρησιμοποιεί σαν αναλώσιμο τη νορμάλ πλειοψηφία, υπό τον όρο να μην το κάνει απότομα. Το τελευταίο για να μην ξυπνήσει το ένστικτο αυτοσυντήρησης (=»τυφλή βία», «τραμπουκισμοί», «mob mentality» και ότι άλλο σκαρφιστούν οι εκ μεταμοντέρνας αριστεράς μεταγραφές) της νορμάλ πλειοψηφίας και τους βάλει στη θέση τους με το ζόρι.
Τον ήξερα τον Αλτσχαϊμερόπουλο, αλλά καλό είναι να κάνουμε και καμμιά επανάληψη. Πέραν των μεταμοντέρνων νεοδεξιών «αριστερών», υπάρχουν και οι παραδοσιακοί.
Τον ξέρετε όλοι τον καλό μας τον Σωτηράκη ή zoutiri ή S G. Αυτόν που κάποτε το LLS είχε επαινέσει ως περίπου αριστερό και άξιο να φιλοξενηθεί στην «Αυγή»; Που είναι σοβαρός οικονομολόγος με πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά σε αντίθεση με κάτι τσαρλατάνους γκατζετάκηδες; Καμαρώστε τον εδώ, τον αριστερό μας και φτύστε τον μην τον ματιάσετε και πάθει κανά κακό ο φωστήρας μας!
[…]σιγουρα η σωτηρια δεν ειναι επιστροφη στην προτερη ταξη πραγματων και business as usual. Και πιθανοτατα, βραχυπροθεσμα χωρανε λιγοτεροι στην χωρα που θα προκυψει. Αντι για οδυρμο και αρνηση ομως, υπαρχει καποια αντιπροταση που μπορει να προσφερει κανεις? Ας ακουστη.[…]
Ανατριχιάσατε; Θα έπρεπε. Εμένα μου σηκώθηκε η τρίχα και από το γεγονός ότι βρέθηκαν και τρία άτομα να τον επιβραβεύσουν. Τι θα γίνει με αυτούς που δεν χωράνε -βραχυπρόθεσμα- στη χώρα; Ο μεγάλος αριστερός μας δεν έχει τα αμπλαούμπλα να πει καθαρά ότι σκέφτεται, άσε που θα χάσει liberal cred. Εμμέσως όμως φαίνεται καθαρά τι εννοεί:
[…]ναι, και γω πιθανο το θεωρω να χασουμε σημαντικους εργαζομενους. Αλλα εδω δεν συγκρινουμε first με second best αλλα fourth με fifth. Αν το ελληνικο δημοσιο δεν πεισει οτι εχει παρει μια βιωσιμη πορεια, τιποτα αλλο δεν θα μπορει να λειτουργησει καλα στην Ελλαδα. Αυτην την στιγμη οι μονοι υπαλληλοι που δεν μπορουμε να χασουμε ειναι σε εφορια και σωματα ασφαλειας. Οι αλλοι απολυομενοι μπορει να φερουν σημαντικα μεγαλυτερο καλο απο κακο.[…]
Προσέξατε τι λέει το ψυχανώμαλο μαλακισμένο; Ότι οι μόνοι που χρειάζεται το κράτος είναι τα μπατσικά που θα σπάνε τα κόκκαλα του λαού και οι έφοροι που θα ρουφήξουν και το μεδούλι από τα σπασμένα κόκκαλα. Η απόλυση των γιατρών, για το διεστραμμένο μυαλό του θα φέρει οφέλη: επιτέλους όλοι αυτοί οι άχρηστοι φτωχοί γέροι, καρκινοπαθείς και άρρωστοι θα ψοφήσουν, όπως η φύση ορίζει. Ομοίως η απόλυση των εκπαιδευτικών και η ιδιωτικοποίηση της παιδείας σημαίνει λιγότερους ανταγωνιστές και λιγότερους ταξικούς αντίπαλους με διανοητικά εφόδια να διακρίνουν και να στηλιτεύσουν την μαλακία και την κακία του. Ο φιδελεύθερος μας δεν είναι ενάντια στο κράτος, αλλά ενάντια στην κοινωνική μέριμνα. Θέλει η Ελλάδα να μετατραπεί σε ζούγκλα όπου μόνο οι πλούσιοι και οι σφογγοκωλάριοί τους σαν και του λόγου του θα μπορούν να ζουν με άνεση ενώ οι υπόλοιποι θα ψοφολογάνε κάτω από το μάτι της κάμερας του «Battle Royale Omonoia».
Δεν κρίνω αναγκαίο να επαναλάβω τα υπόλοιπα γαλλικά της αυτοκαταστροφικής μου μετεφηβείας, τα οποία περιείχαν ευχές για τη μελλοντική μετάβαση του εν λόγω παλληκαριού εις χωροχρονικόν συνεχές όπου θα είχε την αμφίβολον ευτυχία να διακριθεί ως παθητικό μέλος εις συντροφίαν προικισμένων και βινητιώντων αρρένων ως επίσης και την επιθυμία να χρησιμοποιήσω τας διδακτορικάς περγαμηνάς του ως μέσον αποκατάστασης της προσωπικής μου υγιεινής κατόπιν εναποθέσεως τελικού υποπροϊόντος πεπτικής διαδικασίας* επι του πτυχίου του.
Θα πω μόνο τούτο, μια κοινωνία που μεριμνά για την μακροημέρευσή της, την συνοχή της και την υγεία της θα έπαιρνε κάθε θεμιτό μέτρο προκειμένου ο συγκεκριμένος να αποκλειστεί από κάθε αξίωμα, θέση ή επαγγελματική δραστηριότητα που θα του έδινε την παραμικρή επιρροή στην πολιτική της και τις ζωές των μελών της. Μένω στη βλαχοκαθαρεύουσα και την γραφειακή ξύλινη γλώσσα για να μη με πάνε μέσα για εχθροπάθεια, εξύμνηση βίας, προτροπή για τρομοκρατικές πράξεις και εξύβριση ημιεπωνύμου blogger.
—
*το οποίον, κατά παράδοξον και ποιητικόν τρόπον αποτελεί, αναμεμιγμένο με μερέντα, και το κύριο περιεχόμενο της κρανιακής του κοιλότητας.
Πάλι με τον Τσίπρα τα’βαλες, πάλι μνημόνια εξύμνησες. Πάλι ξεκατινιάστηκες, πάλι την αμόλησες.
—ο—
Την αμόλησε κι ο Σκατέλλογλου στον Πρωκταγωνιστή πάλι. Πορδή, φωτιά, έρωτας και βήχας δεν κρύβονται…
—ο—
Πολλά άκυρα και κάμποσα έγκυρα μου έμαθαν οι καθηγητές μου. Ενα βασικό έγκυρο που μου έμαθαν ήταν ότι δεν είναι καλό και ευγενικό να χρησιμοποιούμε τον εαυτό μας σαν παράδειγμα, όσο κοινωνικά αποδεκτές, θεμιτές ή αξιέπαινες κι αν είναι οι πράξεις μας. Από τα λίγα εκθεσιακά που ισχύει και στο blogging.
—ο—
Με μαργαριτούλες και μανιταράκια δε θ’ασχοληθώ σήμερα. Μου’φυγε η κάψα.
—ο—
Αν ο τσίντος δεν είναι χοντρόλλ, είναι η ζωντανή απόδειξη του γεγονότος ότι οι Libertarians εξαίρεσαν εαυτούς από το ανθρώπινο γένος.
The primary bully gathers a number of followers. He may be a loud, highly visible leader. If he is a quieter sort, his role may be more insidious. Some members of the group may actively enjoy being part of the bullying. They like the reflected power of the primary bully. If the primary bully leaves the organization, and the institution does not change, one of these individuals may step in to fill the shoes of the primary bully. Others of the gang join in because they feel coerced. They fear that if they do not participate, they will be the next victims. Indeed some of these individuals do become victims at some point in time.