Σιβυλλικόν 28 – I regret nothing

Κόντευα να μετανιώσω για μια ιστολογική επιλογή μου, αλλά τα γεγονότα με έπεισαν για το αντίθετο.

Υ.Γ. (hint): Σερβιτόρε, θα περιμένεις πολύ, πάρα πολύ. Είναι φίλοι μας αυτοί…

Advertisement

Σιβυλλικόν 27 – Μαρόν κλασέ

Τι θα γίνει; Πόσο περισσότερο θα τον σπρώξετε τον κοινωνιοπαθή ψυχανώμαλο ναζί χωρίς σβάστικα πια; Πόσο;

Από αλλού το περιμέναμε κι απο αλλού μας βγήκε, αδέρφια…

Σιβυλλικόν 25 – Installed suit application, EngineerMaster 3.6:Human Vassals

Από εδώθενες:

Neo 12/10/12 07:49

Παραδοτέα ε;! Εμ, αφού έχεις δουλίτσα, δε με παίρνεις κι εμένα μπάρμπα, που έχω Β’ κατ. 16 & Α’ κατ.10, καλό CAD, GIS κ.α. κι έχω να κόψω μπλοκάκι από το 2009, έχω απλήρωτα ΤΣΜΕΔΕ από το 2008 και δε μπορώ να ξενιτευτώ; (Αν και στο τσακ ήμουν να πα να βρω τον Poltie, αλλά οι κάγκουρες στήσαν αλήτικη κρατική μπίσνα με τις βίζες και τα μόρια). Κι αν δε θες μηχανικό, πάρε με σχεδιαστή ή γραμματέα. Extra προσόν η φανατική ανάγνωση Τέκι από την εποχή του TEOTWAYKI, κι ας μη γράφω (άντε γιατί το κάνεις μια, το κάνεις δυο, αλλά δε συνηθίζεται εύκολα να μοιράζεις φυλλάδια στα 42 σου – κι αν δεν μικροέδειχνα, σιγά μην έπαιρνα κι αυτές τις …εργολαβίες).
Εν τω μεταξύ, τι σχέση έχουν (κι εσύ ρε Τέκι) τα ανδρείκελα του ΤΕΕ με το 80% των διπλωματούχων μηχανικών, που κατακερματισμένοι, δεν έχουμε ούτε φωνή ούτε ακρόαση; Εκτός αν “μηχανικοί” είναι το ΤΕΕ ή οι εργολάβοι κι οι μεγαλομελετητές. Εκτός αν είμαι βλαμμένος που νομίζω ότι μηχανικοί είμαστε οι χιλιάδες που ούτε κλέβουμε το κράτος, ούτε εκμεταλλευόμαστε την κοινωνία, αλλά αντίθετα είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα τόσο από το “συναδελφικό” υπόλοιπο 20% όσο και από το κράτος που αποθεώνει το ξεφτιλισμένο καθεστώς των μπλοκακίων (για να μην επεκταθώ στα υπόλοιπα θέματα). Επί τέλους, πόσοι είναι οι μηχανικοί που έχουν δικά τους γραφεία και πόσοι όσοι είναι κακοπληρωμένοι υπάλληλοι σε αυτά (αλλά και καλά “ελεύθεροι επαγγελματίες” κατά τα άλλα);
Κάνω λάθος που τρελαίνομαι όταν ακούω αφορισμούς γενικά για τους “μηχανικούς”; Είμαι ο μαλάκας που ζει στον κόσμο του; Δεν ξέρω. Ένα είδος μαλάκα ΔΕΝ είμαι σίγουρα όμως: του μαλάκα που αυτοκτονεί. Γιατί άμα φτάσω στα όρια, μα την Παναΐα την Αιγαλιώτισσα την μπουζουκοκρατούσα, σκίζω το “Λίαν Καλώς” μου με την υπογραφή Μαρκάτου, θα γίνω ταλιμπάν και όποιον πάρει ο χάρος!
Αλλά μη λέω τέτοια, θα φοβηθεί ο Φιρίκης και δε θα μου δώσει δουλειά! (Κυρ-Μίλωνα, πλάκα σε κάνω, αν και δεξής σε πάω με χίλια)

(δεξής εσύ, εγώ ζερβός). Να. Εκδηλώνομαι και μετά θέλω να βρω δουλειά.

 

waste 12/10/12 09:28

lol lol καλωσήλθες, εχεις και πτυχίο β κατηγριας? πςςςςς αχ κάποτε οι επιδοξοι γαμπροι στα ποδια σου θα επεφταν

αφου με διαβάζεις φανατικά λοιπόν ξέρεις πως ουτε εμενα μου αρεσουν οι καλοι και οι κακοι. Και προσπαθώ να βρίσκω τους μηχανισμούς συνέννεσης. αφου εχετε εκλογές στο τεε γιατί το 80% δεν ψηφίζει κάποιους άλλους που δεν είναι ανδρίκελα? διότι χαζοί δεν είστε, αυτό κανείς δεν μπορεί να το πει. Άρα καποιο λάκο εχει η φαβα. και ο λακος είναι μαλλον πως δεν είστε 80% τα καλα παιδιά. όχι γιατι οι υπολοιποι είναι κακα, αλλα επειδή το σινάφι είχε πάντα μηχανισμους συνεννεσης. έτσι λειτουργούσε μεχρι σημερα το ελληνικό μαγαζάκι. Μέχρι λοιπον τον ΓρΑΠ και την κρίση που σας τη χάλασε αυτή τη συνεννεση, οι μηχανικοί δεν ήταν η πιο αδικημένη κατηγορία της ελληνικής κοινωνίας. για αρχή είχε νόμιμη “φοροδιαφυγή”, αν μάλιστα εβρεχες και το κεφαλάκι σου ήσουν αφορολόγητος μεχρι την 50αρα. αλλα ακόμα και ως μπλοκακης γραφειου να ήσουν το 30% εκπτωσή στο εισόδημα ήταν δεδομένο. ενταξι πληρωνες κατι παραπανω στο τσμεδε, αλλα α) δεν υπήρχε σύγκριση στο τι κερδιζες φορολογικα και τι εδινες ασφαλιστικα, β) τις εισφορες του τσεμεδε τις πουλούσαν ως μια συνταξάρα για να πινεις μοχιτος στην κουβα οποτε την καταπινες πιο ευκολα.

για δεύτερο υπήρχαν αρκετές δουλειες με δρομους σδιτ, γιοφυρια, mall ολυμπιακα εργα και καπάκι αυτή η αθλια υπερ-δομηση της αθήνας με αποτέλεσμα ποιος να κάτσει να ασχολείται με τεε με ηλικιακες αδικίες και αλλα τετοια (διότι οι μικροί την είχαν πάντα πιο δύσκολα απο τους μεγάλους που είχαν πιασει τα γιοφύρια). θα μου πεις υπαρχουν κι αλλοι μηχανικοι εκτος απο πολιτικοι και επειδη στο ελλαντα η βιομηχανία και το R&D είναι για κλαμματα οι ανθρωποι αναγκαζονταν συνηθως να γίνουν τεχνικα εξειδικευμένοι πωλητές, but still όχι κακοπληρωμένοι σε αυτό.

με αυτό δεν λέω φυσικά πως καλά να πάθεις που ζορίζεσαι τώρα, κανενας δεν μου αρεσει να ζορίζεται για πράγματα που τεχνικά έχουμε λύσει προ πολλού όπως η αξιοπρεπης διαβίωση και γιαυτο καθομαι και τρωω τοσες ωρες, αλλά εξηγώ πως τα πράγματα δεν είναι τόσο αθώα όσο ισχυρίζεσαι.

Neo 12/10/12 16:39

Lol, κάποτε περιζήτητος γαμπρός, τώρα μουτζώνεται η πεθερά μου! Αστειεύομαι, εικόνισμα θα της βάλω, απ’ τη συνταξούλα της ζούμε τόσα στόματα (αλλά για πόσο ακόμη;)
Bro καλά κάνεις που δε χαρίζεσαι σε κανέναν, πράγματι τελείως αθώα καμιά συντεχνία δεν ήταν στην Ελλάδα. Αυτό που θέλω να πω είναι πως κι αν δεν ήταν 80-20, παραμένουν πλειοψηφία οι μηχανικοί που τους εκμεταλλεύονταν στεγνά άλλοι μηχανικοί και εταιρείες (πάντως αν βάλεις και τις στρατιές των αποφοίτων πολυτεχνείων την τελευταία δεκαετία, δεν μου φαίνεται και τόσο υπερβολικό το 80-20). Επίσης, είμαι ευαίσθητος γιατί ακόμη κι αν εγώ κάνω λάθος και η πλειοψηφία των μηχανικών ήταν συναινετική κι ένοχη, αυτή τη στιγμή, είναι τεράστιο το ποσοστό όσων όχι απλά ζορίζονται, αλλά αγγίζουν την εξαθλίωση (γελιέστε αν το μυαλό σας πάει μόνο στους νεότερους).

Πάντως γι’ αυτό το 30% έκπτωση στο εισόδημα θα ήθελα περισσότερο info, προφανώς κάποια πατάτα έκανε ο λογιστής μου τόσα χρόνια κι έμπαινα πάντα στις κλίμακες όπως οι μισθωτοί, με το κερασάκι του 20% παρακράτησης από κάθε μπλοκάκι και που το περίμενα 1 χρόνο μετά για να μου επιστραφεί κουτσουρεμένο (δε φαντάζομαι να νομίζεις ότι επειδή με τα ποσά των επί δεκαετία μισθών μου “δικαιολόγησα” το πτυχίο Β’, ότι μπόρεσα να το χρησιμοποιήσω κιόλας για πάνω από 1-2 αναθέσεις (κι αυτές εικονικές, μόνο ως υπογραφή); Αλλά ας το κλείσουμε εδώ, γιατί είμαι off-topic. Τι να σου κάνω που δεν έχουμε σωματεία σοβαρά και πρέπει να περιμένουμε από …Επιμελητήριο να μας αντιπροσωπεύσει – κινητοποιήσει, έστω τώρα που ξυπνήσανε και γίνανε αντιμνημονιακοί! Για να δείτε τι περίεργο πράμα είναι αυτό που προσπαθούμε να περιγράψουμε με την ταμπέλα “μηχανικοί”, δεν είναι κουφό να καλεί σε συγκέντρωση τα μέλη του φορέας που έχει μέλος κι εμένα αλλά και τους (κάποτε) εργοδότες μου; Αλλά ξέχασα, μηχανικοί είμαστε όλοι, ίδια συμφέροντα έχουμε…

Σιβυλλικόν 24 – Όνειρα… όνειρα…

 

Σιβυλλικόν 23 – Λύσανδρε, μπορείς να μου πιάσεις αυτά τα τρία κρεμμυδάκια;

Το ξεπούλημα των δυο τρίτων της αγροτικής περιουσίας των Ελλήνων σε ήδη χρεωκοπημένο ιδιώτη, δεν είναι ούτε σωτηρία, ούτε μεταρρύθμιση. Ούτε καν μαλακία και αγυρτεία.
Είναι εσχάτη προδοσία, εφάμιλλη του πετσοκόμματος της ιατρικής περίθαλψης των Ελλήνων και της καταδίκης σε θάνατο των αρρώστων και απείρως χειρότερη αυτής των Έξι.
Εχουμε να κάνουμε γαλαζοπράσινοπορτοκαλί σκορδαλιά σε λίγα χρόνια…

Υ.Γ.: Ασχοληθείτε εσείς με το βλαμμένο και το κρύο του ανέκδοτο, όσο ξεπουλάνε την επισιτιστική ασφάλεια της χώρας. Εγώ, δηλαδή, που στην ηλικία της διάβαζα «Στόχο» (σικ ρε) κι έλεγα ανέκδοτα του στύλ «τάνι τάνι», «γκιο μου εκεί», «εγκώ ντεν πει για γκυναικά μου, εσύ ντεν πει τίποτε για κατσίκα μου», «Και τότε ποιός φυλάει το μαγαζί;» τι είμαι; ο Μιχαλολιάκος; Ο ρατσισμός νικιέται, πρώτα απ’όλα, με την παιδεία.
Υ.Γ.2.: Ας κάνουμε σαφές στους μέλλοντες «επενδυτές», ότι οι τίτλοι στα χωράφια που θα αρπάξει τώρα ο ιδιώτης έχουν λιγότερο κύρος από βρεμένο κωλόχαρτο – κι ας φροντίσουμε να τους υπονομεύσουμε όσο γίνεται περισσότερο.

I think you did the right thing, voting for the memorandum supporters…

Σιβυλλικόν 19 – Όχι άλλο άρωμα σε τανγκό, γκώσαμε!

Το ότι αφαίρεσες το Kirche από το γνωστό τρίπτυχο, δε σημαίνει ότι το έκανες αριστερό, φιλελεύθερο και ανθρωπιστικό.

Εξακολουθεί να παραμένει απαράδεκτο.

Όσες κολώνιες ύμνων προς τα στερεότυπα χαρακτηριστικά του γυναικείου φύλου κι αν ρίχνεις, η αποφορά βαρβατίλας δεν γίνεται άρωμα γυναίκας.

Κατάλαβες, λελούδι μου, ή να κάνω κι άλλα κακά;

Υ.Γ.: Διάβασε κι αυτό, λελούδι μου. Ίσως σου φαίνεται άσχετο αλλά έχει μεγάλη σημασία.

Υ.Γ.2: Πραγματικά, τελευταία φορά που ασχολούμαι μαζί σου. Κουράστηκα.

Υ.Γ.3:Συμβουλή: Σταμάτα να δηλώνεις αριστερός και φιλελεύθερος. Κοινωνικά συντηρητικός (=δεξιός προς το ακροδεξιό) ελευθεριστής είσαι μάλλον. Τουλάχιστον να μην παραπλανιόμαστε και να μπορούμε να ξεχωρίσουμε και κανένα από τα καλά που θα πεις.

Swe-e-e-e-t!

Αχ παιδιά, βλέπω τις γλυκίτσες μεταξύ των μνημονιακών της ανανεωτικής αριστεράς και των ριζοσπαστών πατριωτικών δημοκρατικών της προοδευτικής κεντροακροδεξιάς παράταξης («Δημιουργία ξανά» για το εργοδοτικό δικαίωμα στη σφαλιάρα και το βούρδουλα, όπως στα ένδοξα φίφτυς) με τους απέθαντους αλτσχαϊμερόπουλους στο περιθώριο και μου έρχεται μια ζαλάδα, μια αντραλιά, μια σκοτοδίνη…

Σχόλιο και υπεργλυκαιμικό σόκ, ποστιά και διαβητικό κώμα.

Υ.Γ.: Α, και όταν επισημαίνονται οι βαρβαρότητες ή όταν καλείται ο κάθε ψυχανώμαλος να μπορέσει να επιβιώσει ο ίδιος με αυτά που απαιτεί να ανεχτούν οι πληβείοι, τότε υπάρχει μίσος. Μίσος όμως δεν υπάρχει όταν πέφτουν στο τραπέζι εμπνεύσεις για εκτόπιση εκατομμυρίων ελλήνων στα χωριά, αλά Καμπότζη του Πολ Πότ.. Αμ, τι νομίζατε;

Υ.Γ.2: Κρίμα κι ελπίζω να είναι η παράνοιά μου και να έπιασα λάθος υπονοούμενο…

Υ.Γ.3: Οφείλω να τους αναγνωρίσω πάντως ένα πράγμα των μνημονιακών ενοίκων στο ΔηΑρι της ανωμαλίας: είναι τουλάχιστον ειλικρινείς στον σιχαμερό ελιτισμό τους, στην απέχθειά τους για το λαό και όσους δε συμφωνούν μαζί τους και στο δουλοπρεπές κωλογλείψιμο της διεθνούς των αγορών (στην αναμονή χρηματοδότησης νέων ΜΚΟ\- μεταμοντέρνων φτωχοκομείων-κατέργων «κοινωνικής εργασίας») και μάλλον διάφανοι στις προθέσεις τους. Με τους εντός-εκτός-και-επι-τα-αυτά, διαλύουμε-το-συνδικαλιστικό-σύστημα-για-να-το-σώσουμε, όλοι-μαζί-κι-εμείς-ΠΑΜΕ-χώρια και τους πράκτορες Του-Φού τι θα κάνουμε…

Υ.Γ.4: Είμαι μόνη και περιμένω να σας δώ όλους μαζί ν’αλληλομυρίζεστε…

Σιβυλλικόν 17 (ένα μικρό για το δρόμο)

Τον άγιο τον γιορτάσαμε, αλλά δε σας ξεχάσαμε.

Αφήνιασαν οι σχιζοειδείς γητευτές, οι ουσιώδεις ψυχοπαθείς και οι αυτιστικοί οπάδοι τους της Ελέω Θεού «Ελληνικής» Δημοσκατικής Παθοκρατίας και της Αριστεροφιδελεύθερης Παθοκρατικής Μπλογκόσφαιρας με τη νίκη τους στο Κυνοβούλιο.

Ελύσσιαξεν και το μικρόν τρολλίδιον που κρύβω στην υπόγα. Ομορφοτρολλάρα μου! Δεν είναι τρολλιά, είναι κουφέτο! Να δω πως θα περάσω και τα φράγματα που έβγαλε το ελεεινάκι που γίνεται όλο και πιο ελεεινό.

Μπορώ από το Μνημόνιο Ι, το Μεσοπρόθεσμο και το Μνημόνιο ΙΙ (που μαζοχίστηκα και τα διάβασα για να γνωρίζω τι γράφουν), να διαχωρίσω τα στοιχεία με τα οποία συμφωνώ από αυτά που διαφωνώ. Έχω λοιπόν αυτή την απίστευτη ικανότητα για τα ελληνικά δεδομένα να μπορώ να είμαι σε κάποια θέματα μνημονιακός και σε κάποια άλλα αντι-μνημονιακός. Ταυτόχρονα ε; Μπορείς να το διανοηθείς;

E όχι, ηλίθιε, δεν μπορώ. Σαν να μου λένε ότι επειδη:

ένα ποτήρι κρασί έχει μέσα διαλυμένη μια δόση κυανιούχου καλίου

και:

μπορώ να διακρίνω τους χημικούς τύπους C2H6O και KCN,

συνεπάγεται ότι:

το ποτήρι δεν περιέχει ακριβώς δηλητήριο και ότι είναι κατάλληλο να το πιείς.

 

Επίπεδα στρεψοδικίας και παρα-λογισμού εφάμιλλα ΟΟΔΕ.

Παιδιά φυλαχτείτε, φυσιολογικοί άνθρωποι αντισταθείτε. Έχουμε το πάρτι των βρυκολάκων στους δρόμους -κανονικούς και διαδικτυακούς.

 

Σιβυλλικόν 16 – Ότι έχουμε θα χάσουμε, μα δε θα σε ξεχάσουμε…

[…]

Μας έδιωξαν μετά από καμιά ώρα, ευγενικά, γιατί δεν πίστευαν πως υπήρχαν Έλληνες που ανησυχούσαν για την τύχη της χώρας τους. Νόμιζαν πως ήμασταν κάτι άλλο, σκοτεινό.

[…]

Και για μια φορά είχαν δίκιο. Το χαμογελαστό σας πρόσωπο και ο μειλίχιος, κομιλφώ τρόπος με τον οποίο παρακινείτε τους Έλληνες να θυσιάσουν τη ζωή που απέκτησαν για να μετατραπούν σε ανέστιους και ακτήμονες κολλήγες στα νέα οικωλογικά μεγαλοαγροκτήματα οικωλογικώς υπευθύνων πολυεθνικών κατα προτίμηση γερμανικών ή ολλανδικών, να καταδικάσουν τα παιδιά τους στην αγραμματοσύνη της δια βίου εκπαίδευσης (=δυο σεμινάρια του κώλου και μετάβαση από ένα βάναυσο έργο σε ένα άλλο με παρελκόμενα κέρδη για τους σχεδιαστές και εισηγητές των σεμιναρίων) και να χωνέψουν ότι αν δεν ανήκουν στους αρεστούς κομπλεξικούς κοσμοπολίτες δεν έχουν θέση ανάμεσα στα επαγγέλματα της σκέψης τα οποία πλέον θα περιορίζονται στους λίγους και εκλεκτούς, μου είναι περισσότερο μισητοί και σιχαμεροί από τις αηδίες του κωλοτούμπα Καρατζαφύρερ και τις ρομποτικές ψαλμωδίες του Παπαδήμιου.

Το ξέρω ότι είμαι προγραμμένη. Τα έστω και κατ’ιδέαν ανυπότακτα θηλυκά πάντα ήταν προγραμμένα στους καιρούς των λίγων κι εκλεκτών. Αν είναι δυνατόν η άσκημη εγγονή του παπουτσή και του μπακάλη να απαιτεί αξιοπρεπή εργασία και μέλλον ανεξάρτητο – πόσο μάλλον και να μας βγάζει και γλώσσα. Κακώς που μορφώθηκε με τέτοια ψυχή βουτηγμένη στο μίσος και την υπεροψία. Λάθος του λαϊκισμού, κακή παρενέργεια της υπερδιόγκωσης της αστικής τάξης που θα διορθωθεί στις επόμενες γενιές. Τα ανυπόταχτα θηλυκά θα μένουν αμόρφωτα, μουγκά και θα ψοφάνε γρήγορα στην πενία τους στον γενναίο, νέο μας κόσμο.

Όσο μπορώ όμως, θα σας τη λέω. Όσο μπορώ και όσο προλαβαίνω.