Κοκοκο ο κοκοτός, τα μυαλά του και μια λίρα

Όσο σύνηθες και να είναι, πάντα με διασκεδάζει να βλέπω το πόσο άχρηστη, ανόητη και ηλίθια είναι η παράταξη της «κενής λογικής». Το τελευταίο της διαμαντάκι είναι πολύ πολύτιμο για να πάει χαμένο. Οπότε σας το παρουσιάζω, απονέμουσα τα δέοντα:

Ένας γνωστός από το fb, προσπαθεί να πείσει ότι οι επιχειρήσεις πληρώνουν λίγους φόρους. Μου στέλνει, λοιπόν, το Στατιστικό Δελτίο του ΥΠ.ΟΙΚ. με τους δύο πίνακες (δείτε φωτό), και μου αναφέρει μόνο τον δεύτερο: οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πληρώνουν το 55% των φόρων εισοδήματος, οι επιχειρήσεις το 30%, και οι υπόλοιποι (ελεύθεροι επαγγελματίες, εισοδηματίες, κλπ.) πληρώνουν το 15%.

Και να η πρώτη ματσαγκανιά του Κοκοτού: Πιάνεται μόνο ο φόρος εισοδήματος. Ωστόσο αυτός ο φόρος δεν επιβαρύνει ίσα και όμοια επιχειρήσεις και εργαζομένους και δεν μετράει σε όλα τα εισοδήματα. Το τι δε θεωρείται φορολογήσιμο εισόδημα για τις εταιρείες είναι απλά απίστευτο. Κατ’αρχάς, όλα τα έξοδα των εταιρειών, σε αντίθεση με τα έξοδα των μισθωτών και συνταξιούχων δεν θεωρούνται φορολογητέο εισόδημα, όπως δεν θεωρούνται εισόδημα τα κέρδη από μετοχές, επενδύσεις και αμοιβαία κεφάλαια. Άρα ουσιαστικά έχουμε την πρώτη αδικία εις βάρος ενός μισθωτού ο οποίος μάλιστα διπλοφορολογείται, καθώς τα ήδη φορολογημένα στην πηγή έσοδά του φορολογούνται ξανά και με πολλαπλάσιο συντελεστή όταν τα καταναλώνει για να συντηρηθεί μέσω των εμμέσων φόρων. Δεδομένου ότι η τρόικα υπολογίζει ότι τα έσοδα από έμμεσους φόρους θα είναι τα διπλάσια από αυτά των άμεσων φόρων και θα πληρώνονται σχεδόν αποκλειστικά από τους μισθωτούς, θα σας δείξω παρακάτω πόσο πούστικα παραμορφώνει την εικόνα ο Κοκοτούλης.

Κοιτάω όμως τον πρώτο και βλέπω ότι οι επιχειρήσεις αποτελούν μόλις το 11% των εισοδημάτων. Αν κάνετε μία απλή πράξη, να διαιρέσετε τους φόρους με το εισόδημα, θα δείτε ότι οι επιχειρήσεις πληρώνουν με συντελεστή 23% (3δις στα 12,8) ενώ οι μισθωτοί/συνταξιούχοι με συντελεστή 7% (5,7 στα 81,8). Και φανταστείτε, όταν οι μισθωτοί στενάζουν υπό το βάρος του 7%, τι πρόβλημα έχουν οι επιχειρήσεις με το 23%.

Και τώρα, η λαθροχειρία συνεχίζεται. Ο μισθωτός υποτίθεται φορολογείται «μόνο 7%» άμεσα. Μόνο και υποτίθεται ότι του μένει διαθέσιμο το 93% του εισοδήματός του. Ας βρούμε ποιος είναι αυτός ο τυχερός μέσος μισθωτός που θα φορολογηθεί μόνο 7% από το εισόδημά του και πόσα κερδίζει το χρόνο.

Αυτός είναι (με τη νέα φορλογική κλίμακα) ο τυχερός μισθωτός των 13500 ευρώ καθαρά το χρόνο, με μισθό δηλαδή κάτι λιγότερο απο 1000 ευρώ το μήνα (+δώρα) ακαθάριστα. Από αυτά χάνει μέσω του φόρου εισοδήματος 950 ευρώ χοντρικά και του μένουν 12550 ευρώ. Αναλογικά κάτι παραπάνω από 1000 ευρώ το μήνα μέσο όρο αν μοιράσει τα δώρα αναλογικά σε όλους τους μήνες.

Αλλά ώπ! ξεχάσαμε την εισφορά αλληλεγγύης 1% στο σύνολο. Πάρτου και 135 ευρώ από την τσέπη. Είμαστε πια στα 12415 ευρώ το χρόνο. Ας θεωρήσουμε ότι ζει στο νοίκι με 300 ευρώ το μήνα, του μένουν 8815 ευρώ στο χέρι άρα 734 ευρώ το μήνα για να τα βγάλει πέρα. Φυσικά δεν περιμένετε να μπορεί αυτός ο άνθρωπος να κάνει σοβαρή αποταμίευση με 734 ευρώ το μήνα, ειδικά αν έχει και οικογένεια, ενώ επιπλέον η αποταμίευση. πάνω από ένα όριο τιμωρείται καθώς υπάρχει ποινή αν δεν μαζευτεί ορισμένος αριθμός αποδείξεων. Το λογικό και φυσιολογικό θα είναι να τα ξοδέψει και θα υποθέσω ότι οι κρατήσεις του είναι 23% κατά μέσο όρο (δεν λαμβάνω υπόψη τέλη κυκλοφορίας, βενζίνες κτλ.). Του αρπάζονται επιπλέον, λοιπόν 2027 ευρώ σε ΦΠΑ τουλάχιστον (θεωρώ ότι δεν έχει αυτοκίνητο ή μηχανή, οπότε το ποσοστό είναι μεγαλύτερο, καθώς του αρπάζεται από τα χέρια το τέλος κυκλοφορίας και ένα 60% φόροι στη βενζίνη)

Σύνολο φόρων κατ’ελάχιστον 3112. Άρα σύνολο φόρων= 23,05% ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ για το μισθωτό. Άρα αυτά που λέει ο Κοκοτός για τον «προνομιούχο» μισθωτό είναι για τον πέοντα. Πόσο μάλλον τη στιγμή που ο μισθωτός ΔΕΝ μπορεί να αφαιρέσει τα έξοδά συντήρησής του από το εισόδημά του, οπότε είναι σαν να φορολογείται επί του τζίρου του ενώ οι επιχειρήσεις φορολογούνται μόνο επι των καθαρών εσόδων τους και πάλι τα 23% είναι σκάρτα. Ο ελεύθερος επαγγελματίας της ατομικής ή οικογενειακής επιχείρησης είναι λίγο καλύτερα, αλλά και πάλι υπερφορολογείται σε βαθμό κακουργήματος (αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, και πλέον κατανοώ κάθε μικρό ελεύθερο επαγγελματία που κρύβει εισοδήματα).

Προφανώς, και σε αυτό συμφωνούμε, το ουσιαστικό πρόβλημα της φοροδιαφυγής είναι που οι «υπόλοιποι» αποκρύπτουν εισοδήματα. Αλλά το να λες ότι οι μισθωτοί πληρώνουν πολλά (7%) και οι επιχειρήσεις λίγα (23%) είναι απλώς ένα χοντροκομμένο ψέμα. Αφήστε που εκτός από τους φόρους, οι επιχειρήσεις πληρώνουν και όλες τις ασφαλιστικές εισφορές, τόσο του «εργοδότη» όσο και του «εργαζόμενου».

Χοντροκομμένο ψέμα είναι το «ο μισθωτός πληρώνει μόνο 7% φόρο». Ο μισθωτός, ειδικά αν είναι αναγκασμένος να οδηγήσει αυτοκίνητο για να φτάσει στη δουλειά του, αν έχει ιδιόκτητο σπίτι, ακόμα κι αν δεν πρέπει να σκάσει χιλιάρες με φόρο πάνω από 40% για να  ζεστάνει το κοκκαλάκι του πληρώνει πάνω από 23% φόρο επί του εισοδήματός του (έμμεσο και άμεσο)  ΧΩΡΙΣ τα έξοδά του να εκπίπτουν από τη φορολόγησή του, ΧΩΡΙΣ να μπορεί να κάνει τις λαθροχειρίες μιας εταιρείας και με πολύ περισσότερο κίνδυνο για την ελευθερία του και τη σωματική του ακεραιότητα (μια εταιρεία δε φυλακίζεται για τις λαθροχειρίες της και μπορεί να γλιτώσει από χρέη που θα έστελναν έναν απλό μισθωτό για αιώνες στη μπουζού).

Πείτε, τώρα, ότι οι επιχειρήσεις μοιράζουν όλα τα κέρδη στους μισθούς και προσλαμβάνουν ανέργους. Αυτό δε θέλουν και οι ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, και λοιποί λαϊκιστές; Δηλαδή, τότε θα πλήρωναν οι επιχειρήσεις μηδέν φόρο και οι μισθωτοί ακόμη περισσότερο. Άρα, το να λες ότι οι επιχειρήσεις πληρώνουν λίγους φόρους και να πληρώνουν παραπάνω είναι και «αντι-λαϊκό» υπό αυτό το πρίσμα.

Αυτό θα ήταν το σωστό να γίνει καθώς οι εργαζόμενοι είναι εκείνοι που παράγουν τα κέρδη των επιχειρήσεων.  Ένας εργαζόμενος χωρίς μια επιχείρηση στο κεφάλι του μπορεί να παράγει αξία, επεξεργαζόμενος πρώτη ύλη και δίνοντάς της υπεραξία. Μια επιχείρηση χωρίς εργαζομένους ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΑΞΙΑ, πολύ απλά. Ένας επιχειρηματίας χωρίς εργαζομένους για να του κουβαλήσουν την πρώτη ύλη και να βρούν τρόπους για να την επεξεργαστούν ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΑΞΙΑ. Ο μόνος τρόπος για να παράξει αξία ένας επιχειρηματίας είναι να εργαστεί και ο ίδιος σαν εργαζόμενος παραγωγής επεξεργαζόμενος την πρώτη ύλη. Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα κέρδη του προέρχονται καθώς δεν επιστρέφει στον εργαζόμενο όλη την αξία που ο εργαζόμενος του παράγει, αρά τα κέρδη του προέρχονται επειδή αυτός ΚΛΕΒΕΙ τον εργαζόμενο. Η μόνη περίπτωση τα κέρδη να μοιράζονται δίκαια είναι όταν στον εργαζόμενο αποδίδεται όλη η υπεραξία που παράγει και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν ο εργαζόμενος ταυτίζεται με τον επιχειρηματία. Λέγεται συνεταιριστική επιχείρηση και έχει αποδειχθεί πολύ επιτυχής, παρά τα κακαρίσματα του κάθε κοκοτού.

Είναι σαφές: οι επιχειρήσεις είναι οι θέσεις εργασίας, κι όσο εξαντλείς τις επιχειρήσεις τόσο καταστρέφεις τις θέσεις εργασίας.
Χωρίς τις επιχειρήσεις δεν υπάρχει οικονομία.

Παπαριές.

ΠΑΠΑΡΙΕΣ.

ΠΑΠΑΡΙΕΣ ΚΑΜΑΡΩΤΕΣ.

«Οικονομία»(=νομή και διαχείριση του οίκου), ΙΔΙΩΤΗ ΚΑΡΑΜΑΛΑΚΑ, υπήρχε από την αρχαία Σουμερία για να μην πω και από την Παλαιολιθική Εποχή. Όπου υπάρχει κοινωνική οργάνωση του Έμφρονος (στην περίπτωση του Κοκοτού και των καθ’ημάς φιλελευθέρων πολύ αμφιβάλλω) Ανθρώπου υπάρχει η ανάγκη συγκέντρωσης, διαχείρισης και κατανομής ενός περισσεύματος αγαθών κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε επίπεδο ατόμου, οικογένειας και κοινωνικών δομών. Πολύ πριν ανακαλυφθεί η έννοια της «ανώνυμης επιχείρησης» και του εμπορίου, οι ανθρώπινες κοινωνίες συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να βρουν τρόπους να δημιουργούν και να συντηρούν ένα απόθεμα αγαθών για να καλύπτουν τις ανάγκες τους στις δύσκολες στιγμές και να το μοιράζουν σωστά και δίκαια. Κάπως έτσι σιγά-σιγά ανακάλυψαν την οικονομία του δώρου, την ανταλλαγή, τη χρήση κομματών από πολύτιμα υλικά (το χρήμα) συμβολικά επικυρωμένων-σφραγισμένων από τον καθολικής αποδοχής ιερέα-βασιλιά της φυλής κ.ο.κ.

Η επιχείρηση ήρθε πολύ-πολύ αργότερα, ήταν συνήθως ατομική οικοτεχνία, με τον «επιχειρηματία» να παράγει στο πλευρό των δούλων του – αν τους είχε κιόλας. Η οικονομία βασιζόταν κυρίως στις οικοτεχνίες και τις μικρές ατομικές επιχειρήσεις, ενώ οι μισθωτοί εργάτες ήταν μειοψηφία – και οι περισσότεροι μάλλον σαν «ελεύθεροι επαγγελματίες» θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Η ανώνυμη επιχείρηση (η εταιρεία με τη σύγχρονη μορφή της) γεννήθηκε μαζί με το σύγχρονο καπιταλισμό, και από γεννησιμιού της ήταν μάλλον φορέας απάτης και καταλήστευσης της κοινωνίας, όπως αποδεικνύει η πολύ διδακτική ιστορία της φούσκας του Μισσισσιπή, ενώ μετέτρεψε την τεχνολογία σε εργαλείο υποδούλωσης της πλειοψηφίας.

Διαβάστε λίγη ιστοριούλα πρώτα και μετά πείτε παπαριές. Ο πολιτισμός δεν ξεκίνησε τον δέκατο όγδοο αιώνα.

Όταν, λοιπόν, ακούτε από συνδικαλιστές να σας λένε «φορολογείστε τις επιχειρήσεις» (αντί να σας λένε, πιάστε τη φοροδιαφυγή των «υπολοίπων») να περιμένετε κάποιο κάλπικο στατιστικό επιχείρημα.

…ναι, σαν τα δικά σου.

Τσίμπα και την αφιέρωσις, όλη δική σου…

Advertisement

Μικρή υποσημείωσις επι της κατά τα νόμιμα εκκαθαρίσεως της Πλατείας Συντάγματος

(via Omadeon’s twitters)

 

Η νομιμότης απεκαταστάθη. Η στιβαρή μας δημοκρατία με τη σιδερένια της φτέρνα συνέτριψε την πηγή της ανομίας και της υπονόμευσης, τις τέντες της πολύχρωμης επανάστασης και την απέδωσε, λευκήν, άδειαν και άσπιλην εις τους διαφημιστάς. Πώς θα μπορέσωμεν να πωλήσωμεν με καλόν αντίτιμον τα ακίνητα φιλέτα και τους αιγιαλούς της πατρίδος προκειμένου να μπορέσωμεν να ταϊσωμεν τον βουν τον αλόωντα εις το εθνικόν και σοσιαλιστικόν αλώνιον και να μην κόψωμεν ιδιαιτέρως μεγάλην φέταν από το σαλάμιον των υπαλλήλων, ταξιτζήδων, ελευθέρων επαγγελματιών, μικρεμπόρων, βιοτεχνών και λοιπών απλύτων κρεάτων προς ανάλωσιν; Και αφήστε που θα χαθεί το λίπος των ως άνωθεν αναφερθέντων κρεάτων όπερ καταστήσει το βρώσιμον τεμάχιόν των ευγευστότερον.

Αφού επετέλεσαν τον σκοπόν του εκβιασμού μας, γενόμενοι σκάνδαλον, μπορούμε πλέον να τους εκδιώξομεν, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι συμφωνίες και να μην χαθώσι τα μπάνια του μεγάλου μας ηγέτη, ενός εκ των εκατό κορυφαίων διανοητών της υφηλίου, του Γεωργίου Παπανδρέου, του εμπνευστή των γαλάζιων ψηφιακών επιτοιχίων (βαρβαρικώς wallpapers).

Και όσο δια τους συλληφθέντας αλητοτουρίστας, οίτινες συνελήφθησαν εν τη πλατεία, θα πρόκειται μάλλον περί προβοκατόρων των σκοτεινών δυνάμεων. Ο σωστός τουρίστας εν τη χώρα μας δεν κόπτει βόλτας ασυστόλως εν τη νυκτι, φορεί εν πάση ώρα το πολύχρωμον βραχιόλιόν του, ακολουθεί την ημέραν τον οδηγόν του εις τας προγραμματισμένας και σχεδιασμένας περιηγήσεις του, δεν έρχεται εις επαφήν με αναρχικά και ταραχοποια στοιχεία και την νύχταν διασκεδάζει και σφάζεται εις τα κέντρα οίτινα του προτείνει το ξενοδοχείον του, αφήνον χρήμα μόνον εις τους ημέτερους και ουχί εις μικροεπιχειρηματίας, μικρεμπόρους και λοιπά ως άνωθεν αναφερθέντα κρέατα. Είναι δε κίνδυνος δι ημας, ότι δια των παροχών, τα άνωθεν ανταγωνιστικά προς ημάς κρέατα δυναμώσωσιν, αρνηθώσιν τον προκαθορισμένον ρόλον τους ως κρέατα προς ανάλωσιν και μας ανταγωνισθώσιν επιτυχώς δι αυτά και ολεθρίως δια τους εμούς παίδας, τους μόνους ελεγμένους ως καλούς και χρήσιμους, τους δέσμιους ημών δια δεσμών αλληλεγγύης και ομοτραπεζίας.

Επιτέλους κύριοι τουρίσται, καταλάβετε, οι μόνοι εχθροί του τουρισμού εις αυτήν την χώραν είναι οι αγανακτισμένοι ταραξίαι και οι ταξιτζήδαι. Η Ελληνική Αστυνομία μας, με τη λεπτότητα, το ήθος και όσους κολάφους χρειαστεί θα σας πείσει ότι είμεθα μια ευνομούμενος χώρα με πυγμή. Μόνο εις τους ηγέτας σας και εις τους τραπεζίτας σας -ουχί τους οδόντας- είμεθα νομιστεράκια. Καταλάβετε και μεταβιβάστε το εις τους ομοίους σας.

Η Δημοκρατία Μας δεν έχει αδιέξοδα. Αν ο λαός έχει αντίρρηση, αλλάζει λαόν με ευπειθέστερον.

Οι πιγκουϊνοι θυμούνται

Τα λίνκ να διαβαστούν απαραιτήτως με τη σειρά εμφάνισης:

http://nonews-news.blogspot.com/2011/06/mass.html

Μετά αυτό,

Αυτό

και για έξτρα γέλιο αυτό.

Spam is a spam is a spam (και να ειδοποιηθεί το Youtube)

Το ελεεινό βίντεο που έβγαλε χτες η κυβέρνηση το είδατε; Εγω το είδα στου Ροϊδη και αφού συνήλθα από τον ταμπλά, ρίχνω μια ιδέα για όσους έχουν ένα (ή περισσότερους) λογαριασμούς Youtube.

Εκτός από το κόκκινο χεράκι, πατήστε στο «αναφέρετε αυτό το βίντεο ως ακατάλληλο» και επιλέξτε στις κατηγορίες «Ανεπιθύμητο» και μετά  «μαζική διαφήμιση» ή «απάτη». Μη ντρέπεστε, δεν είναι τρολιά, είναι η αλήθεια.

Να δούμε, θα το ρίξουμε το βίντεο;

Όποιος ενδιαφέρεται αναδημοσιεύει και δίνει τις οδηγίες.

Να δούμε, θα τους ρίξουμε έστω και συμβολικά;

Edit (11:49) : Αρχίσανε τα καραγκιοζιλίκια με σβήσιμο σχολίων και αχρήστεμα της αποδοκιμασίας με το κόκκινο χεράκι. Η ελευθερία του λόγου, προφανώς, για το χαζο ισχύει μόνο στην περίπτωση επιδοκιμασίας. Μπράβο, και εις κατώτερα. Τεκμηρίωση για πρίν και μετά.

Edit (05/06 00.02): Σβήσαμε και τις αναφορές; Μπράβο πονηρούλη!

Edit: Δε σβήσανε το flagging. Κανονίστε, ε; Πατήστε σημαιάκι, μετά «Ανεπιθύμητο», μετά «Απάτη» και μετά «Επισήμανση κτλ.»

 

Αξιος εστίν ο μισθός και η στήριξη στο καθεστώς

Έχω στη βιβλιοθήκη μου δυο-τρία έργα του Κ.Σιμόπουλου, ο οποίος με περισσή άγρια χαρά και όχι λίγη υπερβολή ξεβρακώνει τ’αστέρια της ιστορίας. Ανάμεσα σε αυτά είναι και το «Διανοούμενοι και καλλιτέχνες, ευτελείς δούλοι της εξουσίας». Υπερβολικός μεν, παίρνει τοις μετρητοίς πολλά πράγματα και πολλές μεταφορές σαν κυριολεξία, αλλά μήπως και ο Φρόυντ δεν είπε ότι τα ψέματα, οι υπερβολές μας και οι μεταφορές μας λένε κρυφές αλήθειες; Εστω.

Τον τίτλο θυμήθηκα, μόλις, διαβάζοντας τις καθεστωτικές ειδήσεις του ευαγούς συγκροτήματος, έπεσα σε αυτή τη διακήρυξη. Διαβάζοντας την εισαγωγή, μου ήρθε κάτι σε ναυτία και αναγούλα τόσο με το κείμενο, όσο και με μερικά από τα ονόματα – με ορισμένα ονόματα πάλι απλώς κούνησα το κεφάλι γιατί δεν θα περίμενα τίποτε καλύτερο. Είπα να διαβάσω και το κανονικό, το οποίο τώρα προσέχω ότι άνοιξε στον pdf reader μου σαν «Υπεύθυνη Δήλωση». Ελπίζω να είναι ευφυώς κρυμμένη (ή υποσυνείδητη, περίπου το ίδιο μου κάνει) διαμαρτυρία και ομολογία κάποιου από τους υπογράφοντες: Το κείμενο είναι δήλωση υποταγής στο καθεστώς, σαν εκείνες τις χυδαίες δηλώσεις μεταμέλειας που υποχρεωνόντουσαν να υπογράψουν οι κομμουνιστές.

Αντιγράφω και δημοσιεύω το μνημείο ξεφτίλας και ντροπής (τα σχόλιά-αντιδράσεις μου με κόκκινο):

Τολμήστε!
Θέλουμε να εκφράσουμε με τον πιο σαφή τρόπο την αγωνία μας για τη δραματική κατάσταση του τόπου. (Τώρα το καταλάβατε. Μετά από τουλάχιστον εξήντα χρόνια. Εντάξει για κάποιους απο εσάς  που εξαγίαζαν τους ταγματασφαλήτες το καταλαβαίνω. Δε βαριέστε, κάλλιο αργά παρά ποτέ). Η ισότιμη (ποιά;) ένταξή (ποιά;) μας στην Ευρώπη, αναγκαία (;) για την επιβίωση(;) της Ελλάδας ως σύγχρονης προηγμένης χώρας (Καλό, το άλλο με τον Μπόμπο το ξέρετε;), αλλά και οι σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις(απο Παπανδρεου σε Καραμανλή και τανάπαλιν… θα με συγχωρέσετε που δεν το βλέπω σαν κατάκτηση;) που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της, απειλούνται σήμερα σοβαρά(να’ταν μόνο αυτές, καλά θα ήταν).  Ως υπεύθυνοι πολίτες νοιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε (να δούμε, να δούμε…), καθώς οι φωνές του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας (ωχ κατάλαβα,κι ο Καραμαν αλής μίλαγε τη γλώσσα της υπευθυνότητας) κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο, κρύβοντας από τους περισσότερους Έλληνες τη σοβαρότητα της κατάστασης (με μισθό μετά από δεκαπέντε χρόνια υπηρεσίας το ένα τρίτο από αντίστοιχου συναδέλφου μου στην Ολλανδία, την είχα καταλάβει εδώ και πολύ καιρό)  και προτείνοντας λύσεις καταστροφικές, ανεδαφικές ή εξωπραγματικές σε στιγμή κρίσης(αυτές που παίρνει η κυβέρνηση εννοείτε;).
Απευθύνουμε έκκληση σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, σε όποια θέση και αν βρίσκονται: στον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και τον αρχηγό και τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους αρχηγούς και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων(Το λαό τον έχουμε επιεικώς χεσμένο. Εμείς, οι ευπατρίδες του πνεύματος να απευθυνθούμε στους άπλυτους; Τι λες καημένε;). Τους καλούμε όλους να αλλάξουν νοοτροπία, να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες, τις προσχηματικές αντιμαχίες, εσωκομματικές και εξωκομματικές, τους υπολογισμούς, τους συμψηφισμούς, καθώς και τις αγκυλωμένες στο παρελθόν ιδεολογικές και
πολιτικές περιχαρακώσεις και να αναλάβουν επιτέλους στο ακέραιο τις ευθύνες τους(Τώρα, αν μου πείτε σε τι διαφέρει αυτό από τις παραινέσεις των ευρωνταβατζήδων…). Τους ζητούμε να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους έλληνες πολίτες για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα, για τον αγώνα και τις θυσίες (ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΖΗΤΑΤΕ ΘΥΣΙΕΣ ΓΜΤΜΝΠΣΑΣΠΕΤΑΓΕ; ΠΟΣΕΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΓΑΜΩΘΥΣΙΕΣ ΡΕ; ΖΗΣΤΕ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΑ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΖΑΜΠΑΤΖΙΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ Η ΔΙΑΣΗΜΟΤΗΤΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΖΗΤΗΣΤΕ ΘΥΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΕΣ, Ε ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΕΣ! ΑΙ ΣΙΧΤΙΡ ΑΠΟ ΚΕΙ! Αν το θεωρείτε εξύβριση, παρακαλείστε να απευθυνθείτε στον επώνυμο υπεύθυνο του ιστολογίου, τον γνωστό Ιάπωνα Νίντζα Tsimamasasu Tomouni εκ Οσάκας, Κανσάι, ευχαριστώ πολύ) που απαιτεί η σωτηρία και η ανάκτηση της αξιοπρέπειάς της(αν δεν επιβιώσουν όμως και ψοφολογήσουν από την πείνα οι Έλληνες, θα υπάρξει Ελλάδα; Πάτε καλά ρε;), και να εργαστούν σκληρά(για να σας ταϊζουν;) και συστηματικά για τη νέα στροφή(Α,για να σας ταϊζουν, κατάλαβα). Ο τόπος χρειάζεται μια ηγεσία ευθύνης (χούντα με κοινοβουλευτικό μανδύα εννοείτε, η σαν αυτή του Καραμανλή; Ευχαριστώ, δε θα πάρω τίποτε απ’τα δυο) και εθνικής ανασυγκρότησης(Ευωδία χούντας μου’ρχεται, ή είναι ιδέα μου;) που, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας(σωθήκαμε!), θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία(των ελίτ,  Μπορεί οι εργαζόμενοι Έλληνες να καταντήσουν μπαγκλαντεσιανοί δουλοπάροικοι αλλά προέχει η σωτηρία ημών, του άλατος της γης και της ψυχής της πατρίδος). Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, και μόνο συντονισμένες ενέργειες, βασισμένες σε ένα νέο πνεύμα ομοψυχίας (=»Ψοφήστε εσείς από την πείνα και την ανέχεια για να κλάνουμε εμείς στις πολυθρόνες της Ακαδημίας Αθηνών») μπορούν να αποτρέψουν πλέον την καταστροφή.(όσο παίρνατε τα βραβεία σας και τις θεσούλες σας καλά ήταν) Όσοι αγνοούν προκλητικά τα σημεία των καιρών και, επιδεικνύοντας ασυγχώρητη ιδιοτέλεια, επιμένουν να επενδύουν στην κατάρρευση με οδηγό το δικό τους προσωπικό ή κομματικό συμφέρον, θα
χρεωθούν στο ακέραιο την καταστροφή της χώρας. Υπάρχει ακόμη καιρός να σωθούμε(για εσάς μιλάτε προφανώς, γιατί για τον εργαζόμενο συμπολίτη σας χεστήκατε, αυτός είναι χυδαίος και υπάνθρωπος, ας καταντήσει κούλης όπως του αξίζει), αν αυτοί που εκπροσωπούν τον λαό και παίρνουν τις αποφάσεις για λογαριασμό του, όπου κι αν βρίσκονται, είτε στην κυβέρνηση είτε στην
αντιπολίτευση, είτε σε άλλους συλλογικούς φορείς ή όργανα, τολμήσουν να κάνουν το καθήκον τους(εδώ ένα δίκιο το’χετε, αν και για μένα το καθήκον τους συνίσταται στο να μαζέψουν τα φιλαράκια τους στον ΣΕΒ και στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, να χώσουν στις τσέπες τους πέτρες και να φουντάρουν στην Πειραϊκή για να ξεμαγαρίσει ο τόπος.).
Οι κατακτήσεις της σημερινής Ελλάδας στηρίχθηκαν σε κόπους και θυσίες γενεών(Μήπως, αγαπητοί -το πη με μι- διανοούμενοι της χώρας πρέπει να κάνετε κι εσείς πλέον καμμιά θυσία; Οι πολίτες -ο λαός- ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ!). Δεν έχουμε δικαίωμα, πολιτικοί και πολίτες, να τις εγκαταλείψουμε ούτε να αφήσουμε κανέναν να τις καταστρέψει(κι εσείς γιατί απαιτούσατε πιο πρίν την καταστροφή της ευτυχίας και της ευημερίας του λαού κι άλλες θυσίες;). Δεν έχουμε δικαίωμα να υποθηκεύσουμε το μέλλον και τα όνειρα των νέων και των επερχόμενων γενεών(φτηνά ευχολόγια και φρύδια καπαμά. Όταν απαιτείτε και άλλες θυσίες, όταν πλέον, λόγω ασιτίας και φτώχειας απειλείται η ίδια υλική ύπαρξη και η μελλοντική ευτυχία των παιδιών, είναι υποκρισία και αλητεία να μιλάτε για τα όνειρά τους. Τι όνειρα να κάνει ένα παιδί που λιμοκτονεί, που δεν έχει ένα παιχνίδι να παίξει, που του στερούν την πορτοκαλάδα της Κυριακής; Και μη μου πείτε για Κατοχή, και τα παιδιά της Κατοχής, γιατί ακόμα βλέπω τα σημάδια στην ψυχή του πατέρα μου που έζησε Κατοχή, την παραμόρφωση της ψυχής που προκαλεί η ανέχεια, η πείνα κι ο φόβος του ταγματαλήτη και που μεταφέρεται, μέσω της συμπεριφοράς και στις επόμενες γενιές. Και να που δικαιώνεται και κάπου κι ο Λαμάρκ : τα επίκτητα ψυχολογικά τραύματα μεταφέρονται και στους απογόνους. Για να τελειώσω, υποστηρίζοντας το Μνημόνιο, γεννάτε άλλη μια κατοχική γενιά, σπέρνετε κι άλλες χούντες στο μέλλον μας. Ντροπή σας. Αξίζετε εκατόν είκοσι τοις εκατό το χαρακτηρισμό του Σιμόπουλου. Ευτελείς και χαμερπείς δούλοι της εξουσίας και της ολιγαρχίας είστε όλοι σας. Θα σας έλεγα «κανισάκια της εξουσίας», αλλά λυπάμαι τα καημένα τα κανισάκια, που είναι τα πιο ευφυή κι ευαίσθητα σκυλιά.) .
Υπογράφουν, από τα γράμματα και τις τέχνες:

Θανάσης Βαλτινός (α, καλά, κατάλαβα)
Κική Δημουλά (*ειρωνικό χειροκρότημα*)
Απόστολος Δοξιάδης (ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτό το νούμερο το θεωρούν σοβαρό διανοούμενο)
Τάκης Θεοδωρόπουλος
Αθηνά Κακούρη
Μένης Κουμανταρέας (αχ που’σαι νιότη που’δειχνες κτλ.κτλ.κτλ.)
Γιάννης Κουνέλης
Πέτρος Μάρκαρης (edit: Μάλλον λάθος ιδιότητα. Όχι πως το κάνει καλύτερο.)
Τάσος Μπουλμέτης
Βασίλης Παπαβασιλείου
Διονύσης Σαββόπουλος,  (αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ)
Γιώργος Σκαμπαρδώνης
Αλέκος Φασιανός (Κάτι είχε πει ο Νταλί, νομίζω, πως το είχε πει; «Ζωγράφε, δεν είσαι ρήτορας. Ζωγράφιζε λοιπόν και βούλωσε το στόμα σου.»)

Από την ακαδημαϊκή­επιστημονική κοινότητα:

Νίκος Αλιβιζάτος
Νάσος Βαγενάς
Γιάννης Βούλγαρης
Γιώργης Γιατρομανωλάκης (άλλος overrated αυτός)
Άγγελος Δεληβοριάς
Γιώργος Δερτιλής
Αρίστος Δοξιάδης (ο απόστολος και πωλητής της ινδοποίησης)
Ορέστης Καλογήρου
Στάθης Καλύβας (Α, καλά, γιατί δεν εκπλήσσομαι;…)
Βάσω Κιντή (α,καλα…)
Ανδρέας Κούρκουλας
Νίκος Μουζέλης (α,καλά…)
Χαράλαμπος Μ. Μουτσόπουλος
Γιώργος Παγουλάτος
Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου
Παύλος Σούρλας
Γιάννης Στουρνάρας (Τρείς οπ’σ’εχω άντρα μ’ και τρείς οπ’μ’έχεις έξι, και τρεις του παιδιού εννιά… κάτι φωνήεντα του είχε πει ο Τέκυ)

Σταύρος Τσακυράκης
Χαρίδημος Τσούκας

Λυπάμαι παιδιά, αλλά δεν αντέχω, πάω να ξεράσω.

Υ.Γ.: Για να ξεπλύνετε τη σιχαμένη γεύση, διαβάστε εδώ. Τουλάχιστον υπάρχουν κι αυτοί οι εργάτες του δήμου, που έστω και υποκριτικά, έστω και για διαφήμιση συντάσσονται με την πλατεία.

Υ.Γ.2: Κι άλλη που τα πήρε δικαίως στο κρανίο. Θαυμάζω την αυτοσυγκράτησή της.

edit:

Υ.Γ.3: Η ελληνική διανόηση δεν έχει σωσμό…

Εικοσιοχτώ σύν Πενήντα σύν Τριάντα μας κάνουν Εκατο και οχτώ (βουρδούγιο γίναμε σήμερα)

Τόσα θα φτάσουν τα πακετάκια-δωράκι που πήραν και θα πάρουν οι Ιδιωτικές μας Τραπεζάρες για να σώσουν την Ελληνική Οικονομία και οι κρατικές για να καλύψουν τα φέσια από τα αεροδάνεια και τα κομματοδάνεια και να γίνουν από φεσέγγυες φερέγγυες και να ξεπουληθούν – ειδικά εκείνη που έχει υποθηκευμένα τα μισά και βάλε χωράφια της χώρας.

Όσο το δάνειο που πήραμε για τη διάσωση της χώρας συν τρία δις ευρώπουλα.

Δηλαδή, το κράτος πήρε εκατόν δέκα δις δάνειο, για να καλύψει τα εικοσιοχτώ δις δωράκι των προηγουμένων στις τράπεζες, να δώσει ογδόντα δίς νέες εγγυήσεις στις τράπεζες, να συμμετέχει στη διάσωση της Ιρλανδίας (δεν κάνω πλάκα) και να του μείνει και ενάμισο δις για να επαναχρηματοδοτήσει τα παλιά χρέη του, να στηρίξει την ανάπτυξη και να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.

Νιώθω σα να’μαι η Αλίκη που πέρασε  από την άλλη άκρη του καθρέφτη, νιώθω σαν να’χει πεθάνει η λογική σε αυτό το κωλοχανείο.

(η είδηση από εδώ)

Υ.Γ. (‘Ασχετο αλλά χρήσιμο): Για να δούμε τις αληθινές προτάσεις και διαθέσεις ενός ηγέτη, αφαιρούμε από τις δηλώσεις του τα «ΔΕΝ» και αντιστρέφουμε τις αρνήσεις, ιδίως όταν έχουν να κάνουν με προτάσεις σε μελλοντικό χρόνο.

edit: τα εκατόν τρία αφορούσαν εγγυήσεις, δεν μέτρησα τα πέντε δις σε μετρητά. Ρεζίλι έγινα, γαμωτο μου, τελείως Ιματζινιά αυτό που έκανα. Βάλτε με στο LEs-malakies, πλήζ!

edit 2: Κι ένας Πάσχος από τα παλιά για να έχω παρέα στην ξεφτίλα (για τα εικοσιοχτώ γκαρίξαμε και τώρα έκλεισε ο λαιμός μας και δε βγάζουμε άχνα για τα ογδόντα).

The goatfucker moment for LLS (and Slavoj).

Είναι μια στιγμή, που οι φίλοι μου οι αμερικάνοι λένε «the goatfucker moment». Είναι η στιγμή που θα κάνεις μια βαλακεία τόσο απίστευτα μνημειώδη, ώστε από εκείνη τη στιγμή δε θα σε θυμούνται για τίποτε άλλο παρά για τη βαλακεία που έκανες.

Για μένα μόλις έφτασε το goatfucker moment για δύο πνευματικές και διαδικτυακές παρουσίες. Απογοητεύτηκα σαφώς, γιατί και οι δύο μου ήταν αναλόγως συμπαθείς, ο μεν Slavoj για το εικονοκλαστικό του πνεύμα αλλά και για το ότι δεν κώλωνε να πεί και κανένα αρχιδανέκδοτο, οι δέ Left Liberal Synthesis γιατί, όσο να’ναι, σταλινίστρια δεν είμαι και τον θείο Άνταμ τον έχω σε πολύ μεγάλη υπόληψη, όπως τον είχε και ο θείος Κάρολος που ήξερε δυο πραγματάκια παραπάνω από μένα.

Το LLS άρχισε να μου τη δίνει από τότε που άρχισε να την πέφτει, άνευ λόγου και αιτίας, στο -μάλλον λίγο βαρύ και ιντελλεκτουέλ για μένα, αλλά αξιολογότατο- Radical Desire, με αφορμή ένα ποστ κάποιου αριστεροφιλελεύθερου, χαρακτηριζόμενο από άθλιο συναισθηματισμό που θα ταίριαζε μάλλον σε αβρή κοσμική κυρία παρά σε αριστερό, έστω και αριστεροφιλελεύθερο διανοούμενο. Παρ’όλα αυτά, δεν το εγκατέλειψα, αν και οι ελεεινές επιθέσεις του στο radical desire έπρεπε να με προϊδεάσουν ότι έχω να κάνω με διανοουμενίζουσες κατίνες.

Και σήμερα μου ήρθε η κεραμίδα κατακέφαλα, καθώς το εν λόγω μπλόγκ, από όλα τα τσιτάτα του Slavoj Zizek, αποφάσισε να αναπαράγει το, κατά την ταπεινή μου γνώμη, goatfucking moment του: Τον ύμνο του για το άθλιο διανοητικό περίττωμα μιας ακόμα πιο άθλιας πουτανοδιανοούμενης, ηγερίας πολλών από τους κακούς δαίμονες και ολετήρες της ανθρωπότητας κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Και όχι τίποτε άλλο, αλλά δίνουν και σύνδεσμο στην λεγάμενη, με προτροπή να ερευνηθεί.

Δεν διαφωνώ. Να ερευνηθεί, αλλά για τους σωστούς λόγους: Για την ολέθρια επίδραση αυτής της άθλιας ψυχοπαθούς σε όλο το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο. Για το πως μια καταφανώς ηλίθια και ανήθικη ψευδοφιλοσοφία έφτασε να επηρρεάζει την παγκόσμια οικονομία. Για το πόσο μεγάλη ζημιά έκανε και κάνει στην ανθρωπότητα.

Εν πάσει περιπτώσει, καλό είναι να πέφτουν εντελώς οι μάσκες.

Υ.Γ.: Το LL(A)s έχει πλέον χτυπήσει επιδόσεις Aberforth Dumbledore. (Καλό τσίγκλισμα που έφερε ενδιαφέρουσες αντιδράσεις, omadeon).

Υ.Γ.2: Λίγο αναγνωστικό υλικό.

Αν δεν το ζούσαμε σαν δράμα, θα ήταν μια πολύ καλή κωμωδία.

Αν θέλατε να μάθετε που ακριβώς πάει το ένα και κάτι δις ευρώ που εξοικονόμησε το Ελληνικόν Κράτος κόβοντας τη σύνταξη της γιαγιάς σας και το μισθό του μπαμπά σας, κοιτάξτε σας παρακαλώ τον πίνακα των δανειστών της Ιρλανδίας.

Αν δεν το είδατε, κοιτάξτε τις νέες συμμετοχές και συγκεκριμένα την έκτη.

Απαγορεύεται η εκφορά γέλωτος και παροιμιών όπως «Βόηθα με καλέ φτωχέ να μη γίνω σαν κι εσέ», το μούτζωμα προς οιανδήποτε κατεύθυνσην, η θραύσις οθονών υπολογιστού, η θραύσις του ίδιου του υπολογιστού, η εκτόξευσις ποτηρίων, τασακίων και λοιπών αντικειμένων, ώς και το κατέβασμα καντηλίων.

(την πληροφορία τη βρήκα στο πολύ ενδιαφέρον blog Zero Hedge)