Forging Obama to sell Samaras -Η μονταζιέρα της ΝΔ παραποιεί τον Obama [+new video]

OMADEON

• [Ελληνικά] Διαβάστε το άρθρο «Η μονταζιέρα μοντάρει μέχρι και τον Ομπάμα» (Press Project)
• Επίσης: Στο video που ακολουθείπροστέθηκαν Ελληνικοί Υπότιτλοι.

The most appropriate word here, is not «misrepresenting» or «tampering», which (I think) are far too mild. I used «forging» because it’s an example of a new type of political forgery, with devastating consequences, especially in today’s post-internet societies haunted by Information Overload, with Urban Legends and other big lies spreading around virally. Such extreme types of political fraud are rare worldwide. It’s worth spreading this remarkable piece of news outside Greece, so I made a new English-speaking video about it:

---

Finally, here is the Press-project‘s original article about it:

---

Misrepresenting Obama, to sell Samaras

Political TV ads, by their very nature, present a slanted view of reality. But in its latest campaign ad, New Democracy has taken massaging the facts to another level…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 598 επιπλέον λέξεις

Advertisement

Σιβυλλικόν – Alliance Map 215X – Balkan peninsula map

Provinces Of Greater Macedonia, Eastern Ionian and Anatolian-Aegean.
Islands not depicted belong either to Eastern Ionian on Anatolian Aegean province except for Kythera (a part of the Eastern Ionian Province).

Σιβυλλικόν: Επειδή ο φιλελευθερισμός έχει τις πιο όμορφες γυναίκες…

Stop the destruction of the Mediterranean shoreline

Places.

by Ares Kalandides

The Greek government has prepared a disastrous bill which will presented before the Greek Parliament within the next few weeks. Here are the main points summed up by Aliki Chapple (http://alikichapple.tumblr.com/post/84417435707/main-points-of-shoreline-development-bill-summarised) :

1. All restrictions on the space that can be used for such temporary infrastructure as umbrellas, sun-loungers and refreshment stands on the seafront has been removed. Previously, the law mandated 100 metre breaks of open beach between developed areas.

2. All reference to the right of access to the seashore are removed, as are restrictions on exclusive access. Effectively, the shoreline is no longer held in common but can be parcelled up into private fiefdoms. The only reference to public access now states that the terms of use must ensure that there is public access while taking the benefit or damage of stakeholders into account (loose translation)

3. The building of permanent structures for private profit is streamlined…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 94 επιπλέον λέξεις

Ο οικονομικός πόλεμος στην Ουκρανία.

Μπόχα, δυσωδία και το απέραντο μπάχαλο που επικρατεί στην Ουκρανία, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση.

Blundering Toward Mass Psychopathy

Creative Ideas for Starving Artists

I don’t like authoritarians.  I think they’re unwell.  I also think that the outcomes, for most people, of a predominantly authoritarian society are extremely poor.  So, it was with despair and alarm that I read the analysis contained in this link:

http://www.truth-out.org/opinion/item/23306-neoliberalisms-war-on-democracy

The article, which I believe is, in fact, the introduction abstracted from a whole book on the matter, makes its points with such accuracy, lucidity, truth and honesty, that I found it excessively difficult to read on.

The article’s thesis is that we are being deluged by lawmakers and corporations that are leading us toward an undemocratic, authoritarian life.  We increasingly, as a society, prey upon the weak and the vulnerable.  We blame the victims.  We consign whole sectors of society to disposability, based on their ethnicity, immigration status, skin colour, age or economic misfortune.  There are some elites calling the shots, who have bought and paid for…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 796 επιπλέον λέξεις

…δε φακ;

– Αδελφοποίηση με τους Γερμανούς
Αν για διαφόρους λόγους είναι αδύνατο να κάνουμε τις αλλαγές που απαιτούνται υπάρχει μια ριζοσπαστική πρόταση που έχει μεν το φοβερό μειονέκτημα να μην εμπιστεύεται την ικανότητά μας να πράττουμε με αυτονομία, φαίνεται, όμως, αποτελεσματική. Θα λύναμε όλα τα προβλήματά μας αν κάθε ελληνική οικογένεια προχωρούσε στην αδελφοποίησή της με μια γερμανική και ανέθετε σε αυτήν την πλήρη διαχείριση των οικονομικών της. Κάθε πρωί μέσω διαδικτύου ή τηλεφώνου θα έβγαινε το πρόγραμμα της ημέρας και το βράδυ θα γινόταν ο σχετικός έλεγχος. Θα εξανεμίζαμε το έλλειμμα πιο γρήγορα από όσο υπόσχεται ο κ. Α. Σαμαράς. Με την υπόδειξη των αδελφών μας θα πληρώναμε όλοι φόρους και θα περιορίζαμε την σπατάλη. Αυτή η καθημερινή επαφή θα είχε ασφαλώς και γενικότερα ευεργετικά αποτελέσματα στην παιδεία μας, στο σεβασμό των συμπολιτών μας και στην επικράτηση του κράτους δικαίου.

 

 

Το απείρου κάλλους απόσπασμα το αλίευσα εδώ.

Σταυρώθηκε για τις αμαρτίες μας

…και μην ξεχνάτε, δεν είναι χοντρός, τυμπανισμός από τη νηστεία είναι.

O Antista/Chef προτείνει...

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ:Μέρες περίσκεψης και μετάνοιας για όσους πληρώσανε για τις δικές μας αμαρτίες…

Δείτε την αρχική δημοσίευση

Ο Σεβαστάκης μαλακίζεται και ο Παγιασλήτης αναδημοσιεύει…

Ο Σεβαστάκης μαλακίζεται και ο Παγιασλήτης αναδημοσιεύει…

…απλά δεν έχω λόγια με τις μαλακίες που διαβάζω:

Με διαγραφή τα σχόλια.

Υπάρχει, αναμφίβολα, μια δαιμονοποίηση κάθε σοσιαλδημοκρατίας. (σαν τον άπιστο που κατηγορεί την κερατωμένη για «έλλειψη εμπιστοσύνης» ένα πράγμα) Αλλά νομίζω ότι υπάρχουν γενικότερα προβλήματα ταυτότητας στην ελληνική Αριστερά. (το ότι επιτρέπει σε εσένα και τον Παγιασλήτη να δηλώνετε αριστεροί χωρίς να σας παίρνουν με τις πέτρες ναι, είναι ένδειξη σοβαρού προβλήματος) Μου έκαναν εντύπωση, για παράδειγμα, οι αντιδράσεις έναντι των πρόσφατων κρίσεων στην Ουκρανία αλλά και στη Βενεζουέλα. Ο τρόπος με τον οποίο σήμερα τοποθετείται κανείς απέναντι σε αυταρχισμούς, σε βοναπαρτισμούς, είτε αυτοί έχουν τον μανδύα της προόδου και του σοσιαλισμού είτε όχι, είναι καίριο θέμα (δηλαδή θα καταδικάσεις τη Blackwater και την πορτοκαλί astroturf επανάσταση; Πές μου το να χαρώ…). Δεν συνιστά πολυτέλεια ή «εποικοδόμημα». Σήμερα άλλωστε κάθε αθωότητα έχει χαθεί διότι γνωρίζουμε το κόστος που είχαν πολλές επιλογές οι οποίες στον εικοστό αιώνα θεωρήθηκαν απελευθερωτικές ενώ αποδείχτηκαν βάρβαρες. Στην περίπτωση της Ουκρανίας, επί παραδείγματι, υπήρξε όντως ένα πρόβλημα κακής διαχείρισης από την πλευρά Ευρωπαίων και Αμερικανών (αν είναι δυνατόν, ρε παιδιά, τι λέει ο μαλάκας! ΚΑΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ Η ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΥΣ ΝΑΖΗΔΕΣ! Κακή διαχείριση! Λες και πρόκειται για διαχειριστή που ξέχασε να βάλει πετρέλαιο!), διότι κανείς δεν έθεσε όρια στην νεοναζιστικού τύπου Ακροδεξιά η οποία και αποτέλεσε τον «μαχητικό» πυρήνα της εξέγερσης κατά του καθεστώτος Γιανουκόβιτς (γλείψε την ακροδεξιά τώρα και τους ναζήδες, γλείψε!). Από την άλλη μεριά όμως είναι σκανδαλώδης και ανήθικη η ταύτιση – για ένα μεγάλο και σιωπηλό κομμάτι αριστερών και δεξιών Ελλήνων – με το καθεστώς Πούτιν και τις στρατηγικές του επιλογές (ανήθικη; Δηλαδή ανήθικοι και ο Τσώρτσιλ και ο Ρούσβελτ που συμμάχησαν με τον -απείρως χειρότερο από τον Πούτιν- Στάλιν ενάντια στο αίσχος του Ναζισμού. Δεν πάμε καθόλου καλά, μα καθόλου καλά!)). Αυτή η άρνηση τήρησης των αποστάσεων εμένα με ενοχλεί πολύ. Τίθενται εδώ νομίζω ζητήματα ευρύτερου πολιτισμικού προσανατολισμού, ζητήματα ταυτότητας και όχι απλώς «πολιτικής». Οταν, ας πούμε, συνδέεις την κριτική σε πλευρές του σύγχρονου καπιταλισμού με έναν βαθύ αντιδυτικισμό, εκεί υπάρχει ζήτημα (Κανένα ζήτημα δεν υπάρχει απο τη στιγμή που η Δύση ταυτίστηκε με τον καπιταλισμό και την αδικία του αισχίστου είδους). Νομίζω ότι ένα βασικό πρόβλημα στον ελληνικό αριστερό χώρο είναι ότι δεν συζητήθηκε ποτέ στα σοβαρά η σχέση της Αριστεράς με πολλές, μη μαρξιστικές, παραδόσεις της ελευθερίας και της ισότητας (πολιτικός φιλελευθερισμός, ρεπουμπλικανισμός) (ευτυχώς δηλαδή). Κριτική σημαίνει ωστόσο να μπορείς να διακρίνεις και να φτιάχνεις διαμεσολαβήσεις ανάμεσα στα διαφορετικά φαινόμενα. Ο ιμπεριαλισμός, ας πούμε, δεν είναι πλέον μόνο δυτικός (ναι, αλλά είναι κυρίως δυτικός). Το φιλελεύθερο δεν είναι εξ ορισμού φιλοκαπιταλιστικό (και όμως αυτό που περνιέται σήμερα σαν φιλελεύθερο είναι μόνο φιλοκαπιταλιστικό).

 

Σιβυλλικόν – Βλέπω εργάτες ν’ανασκουμπώνονται…

…και μου έρχεται στα χείλη άσμα πατριωτικό.